________________
२६४
शीलोपदेशमाला. कुंडिनपुरना निवासी कामदेवना समान रूपवंत नलने राजा मानी बीजाउंने केवल अनुचर ( दास ) रूप मानवा लाग्या. . पनी नीमक राजाए शिल्पलोको पासे सुवर्णना स्थंजवालो, सेंकडो सिंहासनवालो, नीलमणिनी जीतोवालो, पगथीबानी हारोवालो अने सुधर्मा सजाना सरखो मनोहर स्वयंवर मंमप रचाव्यो. स्वयंवर मंडपना कौतुकने जोवामाटे जाणे स्वर्गथी देवांगना श्रावी होय नहिं शुं ? एम स्तंनोने विषे सर्व अंगे करीने मनोहर कोरेली पुतली शोजती हती. ते वखते जीमक राजानी पुत्रीने अलंकृत करवानी श्छाश्री रत्न खेवाने माटे जाणे तारा विगेरेए स्तुति करवाथी होय नहिं शुं ? एम सूर्ये समुजप्रत्ये प्रवेश कस्यो. अर्थात् सूर्य अस्त थयो एटले "श्रमे जीमकनी पुत्रीने जोशकशुं नहिं” एवा खेदयी जाणे वृदो श्यामपणुं पामी जता होय नहिं झुं? एवा देखावा लाग्या. ते समये नीमक राजाने घेर स्वयंवर मंगपमां एका थएला राजाऊनी वात सांजलीने औषधीनो राजा चंड पण तारारूप अनेक अलंकारोथी सुशोजित थयो उतो जाणे त्यांज श्रावतो होय नहिं शुं ? एम देखावा लाग्यो. “सवारे अमारी दृष्टि नीमकपुत्रीने जोशे ए श्रमारां म्होटां जाग्य.” एवो विचार करता एवा राजाउने ते रात्रीने विषे निघा पण न श्रावी. पडी सवार थइ एटले विनूषणोथी सुशोजित एवा दवदंतीना मुखनी बागल जाणे लजा पामतो होय नहि शुं ? एम चंड अस्ताचल पर्वत तरफ नाशी जवा लाग्यो अने जाणे राजाए नामवडे प्रार्थना कराएलो होय नहिं शुं ? एवा उदयाचलपर्वते पोताना मस्तकउपर सूर्यना मंडलने प्रदर्शित करयुं. सूर्योने उदय थवाथी तलावमां कमलनी पेठे सर्व राजाना मुखकमलनी पंक्ति हर्ष पामी. पठी सर्वे राजा स्नान करी, विलेपन करी अने उत्तम वस्त्रालंकारोने धारण करी स्वयंवर मंडप तरफ दोडवा लाग्या. रत्नजडित सिंहासनो उपर बेठेला राजा जाणे नीमक राजाए कौतुकथी सर्व छीपनां थाजूषणो मगाव्यां होय नहिं \? एम शोजता हता. कल्पवृदनी पेठे योग्य अलंकारोने धारण करता एवा बन्ने पुत्रोसहित जेणे देवसंबंधी प्रातःकृत्य कमु बे एवो निषध राजा स्वयंवर मंडपमा जश् पोताना सिंहासन उपर बेगे. ते वखते आ लोक अने परलोकसं