________________
अंजनासुंदरीनी कथा. व्हाद राजाए पण निर्मल एवी पुण्यनी सामग्री प्राप्त करी अने पुत्रने राज्याभिषेक करी पोते दीक्षा लीधी.
पली महापराक्रमवालो पवनंजय राजा लीलामात्रयी समग्र पृथ्वीनुं पालन करवा लाग्यो. जेवी रीते रामचंने सीता पट्टराणी हती अने इंजने इंसाणी पट्टराणी ने तेवीज रीते पवनंजय राजाने पण अंजनासुंदरी पट्टराणी थश. तेथी महापुण्यवालो ते पवनंजय अंजनासुंदरीनीसाथे धर्म अर्थ अने कामना साररूप राज्यसुखने जोगववा लाग्यो. युवावस्थारूप पुण्यना अंगोपांगे करीने मनोहर एवो हनुमान पण औदार्य, शौर्य अने गांभिर्य विगेरे गुणोनी साथे वृद्धि पामवा लाग्यो.
हवे ते वखते विशमा तीर्थंकर श्री मुनिसुव्रत खामीना तीर्थने विषे केटलाक प्राचार्यों ते नगरने विषे विहार करता हता. तेमनी देशना सांजलीने वैराग्यवंत थएली अंजनासुंदरीए दीक्षा सेवा माटे पतिपासे प्रार्थना करी. पवनंजयकुमारे तेने बहु आग्रह करीने समजावी पण ज्यारे तेणे पोतानो आग्रह डोड्यो नहीं त्यारे पवनंजयकुमारे पण प्रियानी साथे चारित्र अंगीकार कह्यु. पठी ते स्त्री पुरुष निरतिचारपणाथी चारित्र पाली स्वर्गे गया. त्यांथी ते मोद पामशे. हे नव्यजनो! श्रा महासती अंजनासुंदरीना आश्चर्यकारी चरित्ररूप चंदनने हृदयमां धारण करी शीलव्रतरूप सुगंधि अव्यथी पोताना शरीरने शीतल करो.
॥ इति अंजनासुंदरीनी कथा ॥
॥नर्मदासुंदरीनी कथा ॥ श्रा नरतत्रने विषे जे नगरनां देरासरो उपर रहेली ध्वजाउँ जाणे स्वर्गसंपत्तिनो तिरस्कार करती होय नहिं शुं ? एम शोजती हती एबुं लक्ष्मीए करी मनोहर वर्षमान नामे नगर ले. त्यां जेना शत्रुनी अपकीर्तिथी जाणे श्राकाश श्यामवर्णवालु थर गयुं होय नहिं शुं? एम देखातुं हतुं. त्यां रूपथी कामदेवना गर्वने नाश करनारो श्री संप्रति नामनो राजा राज्य करतो हतो. ते नगरमां षनसेन नामनो सार्थवाह रहेतो हतो. तेने जेम धर्मने स्त्री धीरज ने तेम वीरमती नामनी स्त्री हती. तेमने न्यायवंत एवा सहदेव अने वीरदास नामना बे पुत्रो तथा लाव
२९
