________________
મુનિ ખેલ્યા, એ સાંકળ તાઢવી કઠીન નથી, પણ સૂતરનાં તાર તેાઢવા દુષ્કર લાગ્યા. રાજાએ પૂછ્યું. તે કેમ ? મુનિએ આદ્યથી પોતાનું વૃત્તાંત કહ્યું, તે સાંભળી રાજાને ઘણા હષ થયા. અલયકુમારને પશુ હ થયા અને વિચાર્યું કે મેં પ્રતિમા મેકલી તેનું આ ફળ છે, ઈત્યાદિક હર્ષ પામતા ઘેર ગયા. મુનિ પણ શ્રી વૌરપ્રભુ પાસે જઇ નમસ્કાર કરી, ઉગ્રતપ કરી, ક્ષપકશ્રેણી માંડી કેવલજ્ઞાન પામી માક્ષે
થયા.
इति श्री सूत्रकृतांग नियुक्तौ आर्द्र कुमार कथा ||
હવે ચાથા પદના અથ` કહે છે. ન નોાિમાં વષ્ઠિ સ્રામા II સમકિત રૂપ ખાધી ખીજ સમાન બીજો કોઈ ઉત્કૃષ્ટ લાભ નથી. યતા जह चिंतामणी मणिणं, कप्पतरु तरुवराण जह पवरो, तह सम्मत्त' वृत्त', पवर सव्वाण वि गुणाणं (१) पखीण परिवराउ, सुराणं इंदो गहाण जह चंदो || तह समत्तं पवर, भणियं सव्वाण वि गुणाणं ॥२॥ अमय सव्वरसाणं, नरवराणं चक्की मुणीण गहनाहो । तह दंसणपसष्ठ, जाणह सव्वाण वि गुणाणं || ३ || ज स मत्तविउत्ता, निरवद्यं पालिउण जई किरिय ॥ गेविज पि हु पत्ता, पुणेो वि भमिरा भवमपार ॥४॥ नरयासु दुखाई, सहति अइंदुस्सहाई इह जीवा ॥ णय तेसिं सिवगमणं, मोतुं समत्त संपत्ति ॥५॥
;
समत्त पुण पत्ता, अंतमुहुत्त पि जति मुखमि || आसायण बहुला वि हु अवड्ठपरियमज्जमि ||६|| तो अईयारविमुक्क, धन्ना पालति केई स मत ॥ धन्नाण वि धन्नयरा, जे तं जणयति अन्नेसिं ઘણા અહિ' ચ'પકમાલાનુ' ઉદાહરણ કહે છે.
જ બુઢીપના ભરતક્ષેત્રનાં વિશાલા ગામે નગરીના લલિતાંગ નામે ધમવત રાજા હતા. તેને શીલવ'તી અને ધમમાં ઉજમાળ એવી પ્રીતિમતિ નામે શણી હતી. તેનાં પાંચ પુત્ર ઉપર એક ચ'પક્રમાલા નામે પુત્રી થઇ. તે પુત્રીને કુમુદચંદ્ર પાઠક પાસે જાણવા મૂકી અનુક્રમે તે લક્ષણ, સાહિત્ય, જ્યોતિષ પ્રમુખ શાસ્ત્ર
ભણી. એકદા રાજા
૨૭૭