________________
१४
सुणंतह खंधावारहो-जुओ मार्कण्डेय. १७११॥ हो च ॥ सि. हे. मां आ प्रकारनो आदेश नथी; Pischel पण आनी नोंध लेतो नथी. खरी रीते चतुर्थी अने छद्रीना अपभ्रंश अने प्राकृतमां एक बनी जवामां आ संभ्रम थयो छे. जेना तरफ गति बताववानी होय ते वस्तुनी द्वितीया के कोइक वार वतुर्थी मकवानो संस्कृतमां नियम छे एटले आवा प्रयोगोमां द्वितीया, चतुर्थी अने षष्ठीनो संभ्रम अपभ्रंशमां बहुधा होइ मार्कण्डेय आ आदेश बांधवा ग्रेरायो होवो जोइए.
९८. अहिं जोव्वण-इत्ति वांचो; जोव्वण-यावन मां व्व जुओ.
९९ पट्टवत्थई-गू. मां पट-प्रवाहनी पहोळाइ ए अर्थ अहिं अभिप्रेत होय; बाकी पट्टवस्त्र एटले सं. मां 'रेशमी वस्त्र' अथवा तो टिप्पणीमां का छे तेम ‘साडी' अर्थ लेवाय. सामान्य रीते वत्थे एकवचनमां होय; पण वत्थे भने वत्थहिना संभ्रमथी वत्थई अहिं वपरायु होय.
१०० पुलिणाहोरणाई व पगुत्ती-मूळमां वीणाहोरणाई व पंगुत्ती छे; परंतु आ उद्धरणनी पं. २५ ने अनुसरी आ सुधारो कयों छे. मूळ हाथप्रतनी पंक्तिनो काइ अर्थ थइ शकतो नयी.
१०१ मल्लिवदंतेहि अहिं व श्रुति नथी. सामान्य रीते इ अने ए पछी य अने उ अने ओ पछी व श्रुति होय छे.
१०६. आईय G. P. 254 आवइ= आयाति (सि. हे. ८४३६७. उ. १; ४१९. उ. ३) आबहि (सि. हे. ८४१४३२ उ. १); एवी ज रीते गै-गायति-गाअइ-गावइ. Shahidulla: Dohakosa P. 33. आवइ<आअमइआगमति*, अने तेने माटे Dohakos'a p. 151. St. 70 टांके छः
पण्डिअ सअल सत्थ वक्खाणइ, देहहि बुद्ध बसंत न जाणइ । अमणागमण तेन बिखण्डिअ तोबि णिलज्ज भणइ हउं पण्डिअ॥
अमणागमण-गमनागमन । आइय< सं. आगमित* ११९ सिर मुह कर-कम कमल महासरु वांचो.
१२२. जोहा-कल कठिणी-जीभरूपी कोकिला; कलकंठिनी-कोकिला; एवी ज रीते मयगल-मदकलनो अपभ्रशमां 'हाथी' अर्थ थयो छे.
