________________
પરિચ્છેદ
વજ્રભાવના—અધિકાર.
૩૨૭
સૂર્યરામ—કામ તે શુ...? તમે ઘણા દિવસે આજ દેખાયા તેથી આન
થયે ને તમને ખેલાવ્યા.
મિયાં—મ તે સારા દિન ગામે' ફીરતા તુમ આંખ ખંધ કરકે ચલતા હૈાગા તે કીસ તરેહંસે સૂર્યરામ—આ છેકરે આંગળીએ વળગેલા તે આપને છે ? મિયાં—સુભાન અન્ના ! હુમેરા નિહુ તે કયા તુમેરા હૈ ?
એર તુમકુ દેખતા હુ;, લેકીન હમકુ દેખ શકે ?
સૂર્ય રામ——ઘણી ખુશીની વાત ! આવડે માટા દીકરે છે, પણ તેનું શરીર ઘણુજ નબળું છે, તે તેને આ શિયાળામાં કાંઇ પાક કે દવા ખવરાવા તે શરીરે પુષ્ટ થશે.
મિ—અચ્છા ! મર સુક સુકે લડી હા જાયગા ! તેરે ચે ખાતકા ક્યા કામ હય ?
સૂર્ય રામ—જમાદાર સાહેબ, અમે તા તમારા ટેકરાના ભલાંની ખાતર કહીએ છીએ. તે શરીરે સારા થાય ને ઈશ્વર તેને સેા વર્ષની આવરા આપે એમ અમેા ઇચ્છીએ છીએ.
સિઆં—કયા તુમેરે કહેનેસે જીઈંગની લખી હાતી હુય ? ઇધર માર ડાલીએ !
તેરા ચઢે તે
સૂર્યરામ—મી, તમારૂ નામ શુ' ? હું ભૂલી ગયા છુ, તે કહેાને ? મિયાઁ—તેરે કયા કામ હય ? ચલ નહીં ખેલતા.
સૂર્ય રામ—અરે ભલા માણુસ ! માસ મણુસની સાથે વાત કરીને પૂછે, તેમાં તમે આડા જવાબ શામાટે દો છે ?
મિયાં——( અતિ ક્રંધ કરીને ) ભલા કિકુ` કહેતા હય ? મ તા ભલા નહિં લેકીન ખુરાજ હ્રય ! દેખ, અખી હમકુ પૂણેગા તા માર ડાલુ ગા !
*
એટલામાં એક ટંટાખાર ભગલેભગડ જતા હતા, તેને સંભળાવવા સારૂ સૂ રામે મિઆંને કહ્યું કે “ તમે અમને તે આડા જવાબ આપે છે ને વળી મારવાની ધમકી આપે છે. તા યા ! હવે આ ભગલા ભંગડને કેમ પાંસરા જવામ આપશે ?
મિયાં—સ્કા ખાવાકી કયાં પરવા હુય ? ઇસ્સે હમ ડરનેવાલા નહિ, ઇસ્કુ લેકીન ઇસ્કા ખાવાકુ' ભી ઐસા જવામ દેવે !
તેા ક્યા,
ભગલેાલ ગડ આ વાત સાંભળીને સમયે કે મને કાંઇક મીઆંએ કહ્યું, તેથી પૂછવા લાગ્યા કે “ કેમ સીમાં, મને કહેા છે ? ''
