________________
પ્રસ્તા વ ના [નવપદ-દશન અંગે થોડો વિચારણા ]
ઘણું માણસને એવા પ્રકનો થાય છે કે બધા પુસ્તકમાં ધર્મની જ વાત કેમ લખાઈ હસે ? આનો ઉત્તર એજ છે કે જગતમાં બીજી બધી કળાઓ જીવમાત્રને લેકસંજ્ઞાથી પણ જલદિ ગમી =રૂચી, જાય છે. અભ્યાસથી તુરત હસ્તગત પણ થઈ જાય છે, માટે જ જ્ઞાનિ પુરૂષોને કહેવું પડ્યું છે કે,
बाबत्तरिकलाकुसला, पंडिअपुरिसा अपंडिआ चेव । - सव्वकलाण पवर',. धम्मकल' जे न जाणंति ॥
અર્થ–બહોરોર કલાઓના પારગામ થએલા પંડિત પુરૂષ કહેવાયા હોય તે પણ જેઓ સર્વકલાઓમાં શ્રેષ્ઠ ધર્મકલા સમજ્યા ન હોય તો તેવાઓ અપંડિત જ છે. વાસ્તવમાં તેઓ પંડિત નહી પણ મૂખ જ છે.
કારણ કે જગતની બધી શ્રેષ્ઠ વસ્તુઓની પ્રાપ્તિનું અસાધારણ કારણ ધર્મ જ છે. કેઈ મહાપુરૂષ ફરમાવે છે કે,
स्म्येषु वस्तुषु मनोहरतां गतेषु, रे चित्त? खेमुपयासि किमत्र चित्र, पुण्यं कुरुष्व यदि तेषु तवास्ति वांछा,
पुण्यं विना नहि भवन्ति समीहितार्थाः અથ– હે જીવ! ચિત્તને આકર્ષણ કરનારી. જગતની સારી સારી વસ્તુઓ જોઈને તું કેમ લલચાય છે વળી તને તેમાં નવાઈપણ લાગતી હશે.
