________________
નવપદ દશન
૧૯૩
ધાની રાજગૃહી નગરીમાં મેતાર્યમુનિરાજ એકવાર માસક્ષમણના પારણે એક સેનીના ઘેર વહોરવા પધાર્યા. સેની પણ જરૂર આસ્તિક હશે, કારણ કે બારેમાસ રાજા શ્રેણિકનાં સુવર્ણભૂષણ બનાવનાર હતું, અને તેથી જ તે જૈનમુનિઓ પ્રત્યે આદરભાવવાળ પણ હશે. | મુનિરાજને ધર્મલાભ સાંભળીને સોનાર ઉભે થઈ ચાર ડગલાં સામે ગયે. ઘણે આદર આપ્યો. ચિત્તની પ્રસન્નતા બતાવી; પિતાનું ઘડવાનું કામકાજ પડતું મુકીને મુનિરાજને રસેડામાં વહેરવા લઈ ગયો. સંભવ છે કે– રડું અને ઘડવાની જગ્યા સાવ જોડાજોડ હશે.
મુનિરાજ બહાર ઉભા રહ્યા અને તેની ઘરમાંથી તાજા બનાવેલા લાડવાને થાળ લઈને બહાર આવ્યો, તે દરમ્યાન ઘડવાના સ્થાન ઉપર શ્રેણિકરાજા માટે બનાવેલા સેનાના ૧૦૮ ચેખા (જવલા) લગભગ તૈયાર થઈ ગયેલા પડેલા. એક ઝાડ ઉપર બેઠેલા કૌચપક્ષીએ જોયા, અને નીચે ઉતરી બધા જવલા ચણી લીધા. આ બનાવ મુનિરાજે સાક્ષાત જોયે.
આ બાજુ મોદકને થાળ લઈને તેની બહાર આવ્યો અને અતિ આગ્રહ કરીને ભાવથી લાડવા મેતાર્યમુનિરાજને વહેરાવ્યા અને મુનિએ પણ પિતાના મુનિપણાને દોષ ન લાગે તે મુજબ મેદઠ વહેર્યા. સેની પણ આવા શુભ પાત્રને દાન આપી મનમાં ઘણું જ ખુશી થયે અને પિતાના ઘડવાના સ્થાનમાં આવ્યો.
૨૫
