________________
નવપદ દશન
ગ્રીને ભગવટે સુલભ છે, ફક્ત કુલપરંપરામાં આવેલ શ્રી વીતરાગમાગ જગતના જીથી સાચવી કે આચરી શકાતે નથી, શ્રીયક મંત્રીશ્વર પણ રાજ્યકાર્યમાંથી ક્ષણવાર નિવૃત્ત થતા જ નહિ અને ધર્મનું કશું જ સામાયિકાદિ અનુષ્ઠાન આચરી શકતા નહિં
એકવાર તેમનાં સાદી થયેલાં સગાં સાત બહેને વિહાર કરતાં પાટલીપુત્ર શહેરમાં પધાર્યા. બહેનેના સગપણે સાધ્વીજી મહારાજને વંદન કરવા ગયા. સવારમાં વહેલા ગયા હતા એટલે જીંદગીમાં નહિં કરેલ નવકાર સહિત પચ્ચકખાણ સાધ્વીજીએ આપ્યું અને મંત્રીશ્વરે શરમથી લીધું.
મોટાં બહેન સાથ્વી પાસે ડીવાર બેસીને, પછી બીજાં યક્ષદિના બેન પાસે ગયા. ડો દિવસ ચડી ગયું હતું, ધર્મને ઉપદેશ ચાલ્યો, પિરિસી થવા આવી, બીજા બહેને પિરિસીનું પચ્ચકખાણ આપ્યું, મંત્રીશ્વરે લીધું.
ત્યાંથી ઉઠીને ભૂતા નામનાં ત્રીજાં બહેન સાધ્વીજી પાસે જઈને “મથએણ વંદામિ” કહીને બેઠાં, ત્યાં પણ ઉપદેશ સાંભળવામાં કલાક દેઢ-કલાક ચાલ્યો ગયે, સાધ્વીજીમહારાજે સાઢપેરિસી પચ્ચખાણ આપ્યું અને મંત્રીશ્વરે સાધ્વીની દાક્ષિણ્યતાથી લીધું.
ત્યાંથી ચોથા નંબરનાં બેન ભૂતદિન્ના પાસે જઈ વાંદીને બેઠા, તેમણે ઉપદેશ સંભળાવ્ય, વખત પણ દેઢ કલાક ચાલી ગયે, સાધ્વીજી મહારાજે પુરિમાદ્ધનું પચ્ચખાણ
