________________
પ્રતિજ્ઞા અને પ્ર સ્થાન
પુત્ર ! તમે સર્વદા કલ્યાણ કરે !
પુત્ર! તમારા માર્ગો સદા શિવ હ ! મંગળમય હે! કલ્યાણમય હે ! આનંદમય હે !”
આખી મેદનીએ ભક્તિમય અંતઃકરણમાંથી આશીવને અખ્ખલિત પ્રવાહ છેડ્યો.
* આયુષ્માન ! વર્ધમા–પૂજ્ય સ્વામિન્ !. ... ચિર નં” એ શબ્દો ઉચ્ચર્યા ન ઉચ્ચર્યા ત્યાં તે મહારાજાશ્રી નંદિવર્ધન દેવ મૂછ પામ્યા, અને હાથ છુટા મૂકી દષ્ટિ નાસિકા પર સ્થાપી શ્રી વર્ધમાન સ્વામિએ પ્રયાણની શરૂઆત કરી.
અરે ઓ ! બંધુ ! વર્ધમાન ! તારા સુધાસાવી અંગસ્પર્શ અને વચનામૃત હવે શું દુર્લભ થયા? બંધુ! શો આ ક્ષતે ક્ષાર નિક્ષેપ ? એ સ્વામિન ! કરુણાસાગર ! મારે પણ ત્યાગ? ” ઈત્યાદિ વાકય પરંપરાથી, દૂર દૂર વહી જતા પ્રવાસી બંધુની પાછળ પહોંચી શકે ત્યાં સુધી દષ્ટિ લંબાવી લંબાવી, મહારાજ નંદિવર્ધન દેવ અથુ દ્વારા જાણે કરુણરસ વર્ષાવી આખી મેદનીને નવરાવી રહ્યા.
અહા ! કેવી નિર્દયતા ! ” અરે અગાધ દયાના સાગર પર નિર્દયતાને
પપ
