________________
કરે મિ ભં તે !- 2
વિલંબ કર્યો છે. ત્યાં સુધી પણ મારી પ્રત્યેક ક્ષણને ઉપગ એકાન્તાવાસમાં કરી મારી ભવિષ્યની સાધનાની પૂર્વ સાધનામાં લાગવાને છું. આ મહેલ અને સર્વ વૈભવ સામગ્રીને તે ત્યાગ થશે જ, છતાં રાજકુળને ત્યાગ હાલ તુરત તે નહીં જ કરવામાં આવે, એટલે હવેથી તમારે કલ્પ એ રહેશે કે–અમારી સંભાવના દૂરથી જ કરવી, નહીં કે નિકટ સંસર્ગથી. કર્તવ્યમાં વધતા જતા અમારા ઉત્સાહ બળથી જ શરીરની આગ્ય વાર્તા અનુમાનથી જાણી લેવી, નહીં કે પરિજન મેકલીને. અમારા આહારાદિકને માટે વ્યવસાયાત્મિકા બુદ્ધિને પણ દેવીએ ત્યાગ જ કરે. કારણ કે-કપ્ય એવાં તે, અમે અમારી–બાહ્ય દષ્ટિથી અનિયમિત છતાં નિયમિત-જરૂરિયાત પ્રસંગે જાતેજ મેળવી લઈશું”
સ્વામિન ! આપની શરણાગત વત્સલ્યતા કેમ
ગણાશે? »
- “ નહીં નહીં દેવિ ! હજુ તમારે આ સ્નેહાવેશ છે. હૃદયના ઉંડાણમાં વિવેક પ્રદીપ પ્રદીપ્ત કરે. તત્ત્વ અને પરિણામને વિચાર કરે.”
આપના અનુગ્રહથી આર્યપુત્ર ! સુશક્ય છે એ અમારે. ”
“ અવરાતિકે ! દેવીની સંભાવના કર. અમે ઉપરની અગાશી પર જવા ઈચ્છીએ છીએ.”
