________________
ક રેમિ ભં તે !-સૂત્ર
દેવીને સ્વાગત.” કહી શ્રી વર્ધમાનકુમારે હાથ લંબાવ્યું. એટલે બાજુએ સામે પડેલા ભદ્રાસન પર દેવીએ આસન લીધું.
હસ્ત સંજ્ઞાથી આજ્ઞા થતાં અવદાતિકા પણ લગભગ રાણુની સામે જ ભેંય પર બેઠી.
ક્ષણવાર શાંત મન વિસ્તરી રહ્યું. થોડી વારે અવદાતિકા બેલી.
સ્વામિન ! દેવી અત્યન્ત અસ્વસ્થ દશામાં છે. અંતઃપુરમાં ચર્ચાતી આપના સર્વસ્વ ત્યાગની વાત સાંભળી, હારી જતા હૈયાને “ મહારાજ નંદીવર્ધન દેવના અનુધથી આપે વિલંબ કર્યો છે. એટલા આશ્વાસન માત્રથી જ ધારી રાખ્યું છે. ”
હા અવરાતિકા, અમારા સર્વસ્વ પરિત્યાગ અને પ્રવ્રજ્યા સ્વીકારને હજુ વિલંબ છે. છતાં ત્યાગી ગ્ય જીવનની શરૂઆત તે અમે આવતી કાલથી જ કરવાના છીએ. આ સમાચાર પણ મંદારિકા દ્વારા દેવીને પહોંચ્યા જ હશે.”
- “ આર્યપુત્ર ! કમલિનીવને શી આ વ–ા–પ્રહા–ર–ની ચેષ્ટા–આ– ? ” બોલતા બોલતા દેવીને અસ્વસ્થતા જણાવા લાગી.
અવદાતિકાએ ઉભા થઈ વાંચળથી પવન નાંખે.
૩
