________________
કરેમિ ભં તે !સૂત્ર
ઉડાડતા ને ધુળથી ઢાંકી દેતા હતા. ઉછાળતા હતા. ઉછાળીને પછાડતા હતાઅને આસન બંધ થઈ ધ્યાન ધરતા હોય કે ગમે તે સ્થિતિમાં હોય પરંતુ મનમાં આવે તે ત્યાંથી ઉપાડીને ખસેડી નાંખતા હતા.
ત્યાંના લોકો કેવળ સુખ અને શુષ્ક રાક ખાનારા હતા. ડાંસ, મચ્છર વિગેરે જંતુઓને ડંખ ભારે ઉગ્ર હતો. ત્યાં રહેવા માટે તેમને સ્થાન પણ મળતું જ નહીં. છતાં એ ભૂમિમાં એક ચાતુર્માસ નિર્ગમન કર્યું હતું, અને તે કેવળ એક ઝાડ નીચે જ.
યુદ્ધને મેખરે ઝઝુમતા મહાસુભટની માફક એ મહાવીર આ બધી ઘટનાઓ સાથે બાથ ભીડે છે. જેમ વિજયહસ્તી યુદ્ધમાં આગળ ચાલીને વિજય મેળવે, તેમ એ મહાવીર પોતાની સાધનામાં વિજય મેળવે છે. - સાવદ્યોગના સૈન્ય સાથે સામાયિકના સૈન્યના જોરથી યુદ્ધ કરનાર એ મહાવીર સાવદ્યાગને હઠાવતા જાય છે, અને સામાયકના બળમાં વૃદ્ધિ કરતા જાય છે. હવે તે લગભગ વિજ્ય મેળવવાની તૈયારીમાં જ છે.
આવા મહા વિરક્ત પુરુષે કેવળ માતા-પિતાની ખાતર જ ગૃહસ્થાવસ્થામાં ત્રીશ વર્ષ ગાળીને આ વિકટ જીવન માર્ગ શરૂ કરવાની પોતાની પૂર્વ ભૂમિકા વિષેની
૧૦૦
