________________
કરેમિ ભંતે !–સૂત્ર
આ ઉદ્દેશ ધ્યાનમાં રાખીને–પિતાની પરિસ્થિતિને બંધબેસતી આવે એવી આ પ્રતિજ્ઞા તેમણે સ્વીકારી છે. આ પ્રતિજ્ઞા આધ્યાત્મિક જીવનમાં વિકાસ કરવાનું–અધ્યાત્મશાસ્ત્રસિદ્ધ, સાર રૂપ અને અતિ વ્યવહારૂ–એક સર્વોત્તમ પગથિયું છે.
આ પ્રતિજ્ઞાને બંધબેસતે થઈ શકે તે–ત્યાગથી માંડને બધે જીવનકમ–તે દિવસથી જ તેમણે શરૂ કરી દીધો છે.
અર્થાત્ તેમની એકેએક-ધૂલ કે સૂક્ષ્મ, કાયિક, વાચિક, માનસિક કે બાહ્ય, એવી એક પણ પ્રવૃત્તિ નથી કે જે સહેતુક, વ્યવસ્થિત, અને ઉદ્દેશાનુસારી ન હોય, એ હવે બરાબર સમજાયું હશે. ”
“ આધ્યાત્મિક પગથિયાં એ મહાપુરુષ કેટલા ચડ્યા હશે? કેટલા બાકી હશે ? કેવી રીતે ચડ્યા હશે ? વિગેરે જાણવામાં આવે તો કેટલે બધે આનંદ થાય ? ”
એ આનંદની તે અવધિ જ શી ? પરંતુ તેવું ભાગ્ય આપણું કયાંથી હોય ? તે તે શાસ્ત્રોના રહસ્યનું ઉંડુ જ્ઞાન હોય, બીજાની ચિત્તવૃત્તિ તથા આત્મિક પરિસ્થિતિ ચોક્કસ સ્વરૂપમાં જોઈ, જાણી શકીયે, તેવી વિશિષ્ટ જ્ઞાનશક્તિ આપણને હોય, તે એ આનંદ લુંટી શકાય ! અથવા જાતે જ આચરીને અનુભવ કરતા હોઈએ
