________________
આપેલ મંગે પણ સટ જવાબ (૬૯); ધૃતરાષ્ટ્રનું અંધત્વ (૩૭૦); મૂર્તિની આવશ્યકતા માટેનું આદર્શ દષ્ટાન્ત (૩૯૬); કબીરજી અને કટુક તુંબડીની વાત (૪૭૬); શ્રીમાન ભતૃહરિનું ભિક્ષાદાન (૪૭૭); શ્રીમતી ચંદનાને વેશ્યાગૃહેથી થતો વિનાશ વીખરા (૪૮૪): રાજાને આવેલા અનિષ્ટ સ્વપ્નફલ અંગે કરવામાં આવતી જુદી જુદી બે રજૂઆત (૪૮૭); સિકંદર અને કલાકારની વાત (પ૩૪); અંબડ પરિવ્રાજક (૫૩૭) વગેરે. “તિલક તરપ્ટ' પુસ્તક જાતજાતની સામગ્રીથી એટલું તો સભર બન્યું છે કે સામાન્ય વાંચકને માટે એ અચૂકપણે જિજ્ઞાસાવૃત્તિને સંતોષનારું બનશે તેમાં બે મત નહિ.
આ પુસ્તકમાં ધર્મ કે સાંપ્રદાયિકતાની કશી જ મથામણ કરવામાં આવી નથી. પૂજ્ય મહારાજશ્રીએ જૈનોના મહાન જ્યોતિર્ધરોથી માંડીને સંત તુકારામ, મીરાંબાઈ, બર્નાર્ડ શ કે ગાંધીજી જેવા વ્યક્તિ* વિશેષોના જીવનપ્રસંગે સુધી આપણને પહોંચતા કર્યા છે. તદુપરાંત વિધિવિધાનેમાં જડતા પ્રત્યેની સૂગ પણ સ્પષ્ટ વરતાઈ આવે છે (જુઓ ક્રમાંક ૫ ૯, ૧૦, ૫પર, પ૬૨, ૫૫, વગેરે ) ક્રમાંક પ૧૦માં તેઓશ્રી લખે છે “તમે પચાસ વર્ષ થયાં સામાયિક વ્રત કરી રહ્યા છો, પણ પ્રથમનું સામાયિક અને પચાસમાં વર્ષના સામાયિકમાં કંઈ ફરક ખરે કે નહિ ? આગળ વધ્યા કે પાછળ હઠવ્યા ? સમભાવને સંખા તરીકે અપનાવ્યો કે નહિ ? તેને હિસાબ કદાપિ કર્યો છે ખરો ?” શાન્તિ, સમતા, સદાચાર, સંયમશુદ્ધિ, શિસ્ત, સભ્યતા અને નીતિનિષ્ઠાથી જ માનવજીવનનું વાસ્તવિક ઘડતર કરવા માટે “તિલક તરપ્ટ” પુસ્તક અતિઉપયોગી નીવડશે.
અતિમમાં તરડ એટલે વહાણ, આપણે ઈચ્છીએ કે આ “તિલક તરડ” વાંચકવર્ગને યોગ્ય માર્ગદર્શન આપી અનેક દુરિતથી ભરેલા ભવસાગરને પાર કરાવવામાં સહાયભૂત બને ! અમદાવાદ
કાન્તિલાલ બી. શાહ તા. ૧૫-૨-'૭૬
ગુજરાતીના પ્રાધ્યાપક બાલાભાઈ દામોદરદાસ આર્ટસ કોલેજ
