________________
(રહા
ઉંટવડી પર નાણી જાઈ,
- વીર પ્રભુને ધ્યાન લગાઈ....૫ ડેકરી કે ભીંસ વસુકાઈ,
ચાર ચેરી કરી તલાર બધાઈ એ હરિઆલી જે નર જાણે,
| મુખી કવી દેપાલ વખાણે.....૬
ભાવાર્થ – કાંબલ કહેતાં ઈન્દ્રી વરસે, પાણી કહેતાં જીવ ભજે. કર્મભારે ભારે જીવ થાઈ. માછલડી તે લેભ, બગલે તે જીવ, સંસારમાંહી તાણી લીધું છે, ઉડે કહેતાં સાવધાન થાય. જીવ માટે મેહ રિ વિસ્તર્યો છઈ. માયા રૂપી કલી સિંચતાં લોભને બેદરૂપી બીજેરી, વૃક્ષ ફૂલ્ય કહેતાં વધ્યું છે. માયા રૂપિણ ઢાંકણી ઈકુંભાર રૂપી જીવ ઘડો ભમા. લુગડું તે રાગ દ્વેષ અભિમાની તે ઉપર ગાઈહ રૂપ જીવ ચડ્યો છે. કાયા રૂપ જરાઈ ધવરાઈ જરા આ તિમ ઓઢણ રૂપ જીવ તે ખેદ પામે. સઘળે કુટુંબ પરિવાર બેઠા બેઠા વિનોદ જેવે પણ સાહાય દેવાને સમર્થ કે નહિ. ક્રોધ રૂપ તે અગ્નિ બેલે તેમ અંગીઠું તે શરીર તાપે-ઉતપાત પામે. કામાગ્નિ તેણે કરી જીવ વિષય લાલચે કંપાઈ તાઢિ તે વિષય તુષ્કાઈ જીવ દૂઝે તે પુણ્ય કરે ભિસ તે કાયા વિષે ભોગ માયા રૂપી મીની માખણ જીવ તેહને તાસંસાર માંહે જીવ ફેરવે. સુમતિરૂપી વહુ વ્યાપે તેણે સાસુ કહેતાં ચેતના ઉપાઈ જાઈ લહુ કર્મ તેણે માતા સુમતિ
