________________
७२२
जैनधर्मसिंधु. जावंतिचेश्याइं० ” और “ अर्हणादिस्तोत्र ” पढे. सो लिखते हे. अरिहाण नमो पूअं, अरहंताणं रहस्स रहिआणं ॥ पयो परमिहिणं, अरुहंताणं धुअरयाणं ॥१॥ निद्दव अहकम्भिधणाण, वरनाणदसणधराणं ॥ मुत्ताण नमो सिफाणं, परमपरमिहिनूयाणं ॥२॥ आयारधराण नमो, पंच विहायारसुहियाणं च ॥ नाणीणायरियाणं, थायारुवएसयाण सया ॥३॥ बारस विहं अपूवं, दिताण सुअं नमो सुबहराणं ॥ सययमुवज्कायाणं, सज्जायज्जाणजुत्ताणं ॥४॥ सव्वेसि साहूणं, नमो तिगुत्ताण सबलोएवि ॥ तवनियमनाणदंसण, जुत्ताणं बंनयारीणं ॥५॥ एसो परमिहीणं पंचन्ह वि जावो नमुक्कारो ॥ सम्बस्स कीरमाणो, पावस्स पणासणो हो ॥६॥ नुवणेवि मंगलाणं, मणुयासुरअमरखयरम हियाणं ॥ सव्वेसिमिमो पढमो, होश महामंगलं पढमं ॥७॥ चत्तारि मंगलं मे, हुंतु अरहा तहेव सिझा य ॥ साह य सव्वकालं, धम्मो य तिलोयमंगहो ॥॥ चत्तारि चेव ससुरा, सुरस्स लोगस्स उत्तमा हुंति ॥ अरिहंत सिफ साहू, धम्मो जिणदेसियमुयारो॥॥ चत्तारिवि अरिहंते, सिके साहू तहेव धम्मं च ॥ संसारघोररकस, जएण सरणं पवजामि ॥ १० ॥ अहरदयो नगवश्रो, महश्महा वझमाणसामिस्स
वासं साण, सजा सुनो
