________________
५६४ जैनधर्मसिंधुःरात्री जोजन विस्मण व्रतें, असूरां पाणी कीधां, गरोद्गार श्राव्यो, पात्रे पात्राबंधे तक्रादिकनो गंटो लाग्यो, खरमयो रह्यो, लेप तेल उषधादिकतणो संनिधि रह्यो, अतिमात्रायें आहार लीधा, ए बहा ब्रत विषा अनेरो जे को अ० ॥६॥
॥ कायषट्के । गामतणे पश्सारे नीसारे पग पमिलेहवा विसास्या, माटी मीतुं खमी धावनी अरणेटो, पाषाणतणी चातली उपर पग श्राव्यो, अप्पकाय वाघारी फूसणा हुवा, विहरवा गया, जल खो हाल्यो, लोटो ढोल्यो, काचा पाणीतणा गंटा लाग्या, तेउकाय वीज दीवातणी उजेही हुश्, वाज काय, उघानें मुखें बोल्या, महावाय वाजतां कपमा कांबली तणा बेमा साचव्या नहीं, फूक दीधी ॥ वनस्पतिकाय, नीलफूल सेवाल थममूल फल फूलवृद शाखा प्रशाखातणा संघट्ट परंपर निरंतर हवा ॥ प्रसकाय, बेरिंडी तेरिंडी चरिंडी पंचेंडी काग बग उमाव्या, ढोर त्रासव्यां बालक बीहाव्यां षट् काय विष अनेरो जे को अतिचार ॥७॥ __अकल्पनीय सय्या वस्त्र पात्र पिंम परिजोगव्यो, सिज्जातरतणो पिंक परिजोगव्यो, उपयोग कीधा पाखे विहस्या, धात्री दोष, त्रस बीजसंसक्त पूर्वक
र्म पश्चात्कर्म उद्गम उत्पादना दोष चिंतव्या नहीं, गृहस्थतणो नाजन नांज्यो, फोम्यो, वली पाने
