________________
शष्टमपरिबेद.
५३ए
शछि सयल प्रनु पास लहीजें, निदा आहारी नाम कहीजें ॥ ७ ॥ निंदक पूजककू सम नायक, पण सेवकहीकू सुख दायक ॥ तज्यो परिग्रह नये जगना यक, नाम अतित सवे सिछि लायक ॥ ॥ शत्रु मित्र सम चित्त गणीजें, नामदेव अरिहंत जणीजें ॥ सयल जीव हितवंत कहीजें, सेवक जाणी महापद दीजें ॥ ए ॥ सायर जैसा होत गंजीरा, दूषण एक न मांहे शरीरा ॥ मेरु अचल जिम अंतरजामी, पण न रहे प्रजु एकण गमी ॥ १० ॥ लोक कहे जिन जी सब देखे, पण सुपनांतर कबहु न पेखे ॥ रीश विना बावीश परीसा, सेना जीती ते जगदीश ॥११॥ मान विना जग आण मनाई, माया विना शिवशं लय लाई ॥ लोन विना गुणराशि ग्रहीजें, नितु नये त्रिगमो सेवीजें ॥ १२ ॥ निग्रंथपणे शिर उत्र धरावे, नाम यति पण चमर ढलावे ॥ अजयदान दाता सुख कारण, बागल चक्र चले अरिदारण ॥ १३ ॥ श्रीजिनराज दयाल नणीजें, करम सबैको मूल खणीजें ॥ चनविह संघह तीरथ थापे, लबी घणी देखो नवि आपे ॥ १४ ॥ विनयवंत नगवंत कहावे, न काहूकू शीश नमावे ॥ अकिंचनको विरुद धरावे, पण सोवनपद पंकज गवे ॥ १५ ॥ रागनहिं पण सेवक तारे, वेष नहीं निगुणा संग वारे ॥ तजी आरंन निज आतम ध्यावे, शिव रमणीको साथ