________________
३५५
जैनधर्मसिंधु. निंदा, बल प्रपंचथी हृदय जराणुं ॥ धन ॥३॥ जव जव एवा पाप करंता, पापनां नारथी पिंक जराणुं ॥ धन ॥४॥ तुं तारक पण ढुं बहु पापी, मारो उध्धार करोतो हुँ जाणुं ॥५॥धन॥ श्रीशंखेश्वर ताहरी कृपा थी, अक्षय ज्ञान- पेहेरुं घराणुं ॥ धन ॥६॥ इति ॥
मराठी चालनी साखी अकल वरुपी घट घट व्यापी, अनंत गुणी जग वान. लोका लोक प्रकाशक नास्कर, केवल ज्ञान निधान ॥ जग हितवछल करुणासागर, गुण रत्नाकर स्वामी. शिव सुख पामी बहु दुःख वामी, त्रिजुवन जन विश्रामी. ॥१॥अशरण शरणा जव जय हरणा. तुं प्रजुतारण तरणा ॥ अजर अमरणा, शिवसुख करणा, प्रजु वंषु तुज चरणा. तुंजगत्राता तुं पितु माता, दे सुख शाता दाता; तुंजगत्राता विश्व विख्याता, अदय ज्ञान प्रदाता ॥२॥
थियेटर दीलधर मनकर जिनवर पूजन करवा जश्य श्रा ज ॥ एटेक ॥ नाव धरीने पूजे जिनने तेहने धन्य धन्य॥ पूजा करतां शिवपूरजावा प्राणी बांधे पुण्य, साची नक्ति रीजी स्वामी देजो दरिसन॥
रागणी गुजराती गरबी प्रजुतार हवे माकं अहिं \ थसेरे ॥ कर्यां पाप ते अनंत मारां क्यम जसेरे ॥१॥प्र॥ ताहरु
