________________
३५०
जैनधर्मसिंधु. र न को देखाय । जिन दरशन करतां अहीं मनमु बहु हरषाय । देखतां तुज देदारी॥बनीश हुं गेहलो जारी । वरसुं ॥ ४॥ गुण गातां महावीरना॥ टलशे कुमती कुनार । मनसुख अने बाल मित्रने॥ मलशे शिवपूरी सार । नंदन वन मोकारी॥ विनती करे क रारी। बरसुं ॥५॥
॥ मुंबाला महावीर स्तवन ॥
रागणी केरबा ॥ मारो मुंबालो महावीर ॥ मा ॥ वीरसर्वमां धीर वीर तुं ॥ मुं॥ देरामा राजायें श्रावी, मुंबे नाख्यो हाथ ॥ अनिमानी राजाने शिक्षा, दिधि तें जगना थ ॥१॥ मुं॥ हाथ नाखतां मुंगे तुटी ॥ पडी देरासर मांय ॥ अनिमानी राजा त्यां नमीयो, ए अचरिज मनमाय ॥२॥ मुं॥ ते दिनथी जग मां विख्यातो, मूंगलो महावीर ॥ घाणेरावनां इंग रमाहें, बेगे साहस धीर ॥३॥ मुं ॥ एकलडं देहेरे देखिने, मुगले कीधी रीस ॥ देरुं पामवा सुजट सी पाई आव्या ते दस वीस ॥४॥ मुं॥ तुज थाणा धारी योगणीयो, करवा लागी युध्ध ॥ त्रसुल तणा प्रहारें मार्या, नाहा तेह अबुझ ॥५॥ मुं॥ मुंब त्रुटतां पाणी राख्यु, देख्याड्या जो हाथ ॥ तारण तरण बे विरुद तुम्हारु, शिवपुरनो के साथ ॥६॥ सुं॥ बाणेराव खामीने नेव्या, मुंबालो महावीर ॥