________________
૧૧૩
દાતાર ને ધમ સાધાં ને વહિરાયાં,
પિણ સાધ વહિરી હુવા પાપ સું ભારી દાતાર તિરિયા સાધ ડબોયા,
આ પિણ સરધા કહે ભેખધારી એ ઈ. ૧૭ . જે પાપ લાગે સાધુ આહાર કિધામે,
તિણ ૨ પાપ રે સાજ દિયે દાતાર તિણ રી આશ રાખેં કિણ લેખે,
ભલા રે ભૂલા થે મૂઢ ગિવારો | ઈ. તે ૧૮ છે. સાધાં તો પા૫ અઠારે હી ત્યાગ્યા,
ચાખી છે જ્યારી સુમતિ ને ગુપતી ! દાતાર કને સુધ જાંચ લિયા મે,
પાપ કઠે સું લાગે રે મુમતી છે ઈ. છે ૧૯ છે ગુરૂ દીક્ષા દેઈ શિષ્ય કરે છે,
. નિજ રા ર ભેદ માંહે ચાલ્યા . . મેહ મિથ્યાત સૂ ભારી કરમા,
એ પિણ પરિગરામાં ઘાલ્યા ! ઈ છે ૨૦ છે છઠે ગુણઠાણે પરમાદ કહીને,
સાધાં ઈવ્રત થા ખાવારી પૂછે તે કહૈ મહે સરવ વતી છા,
ઓ પિણ ઝૂઠ બેલે ભેખધારી ! ઈ. છે ૨૧ છે છઠે ગુણઠાણે પરમાદે કહ્યું ,
કિશુહિક વેલાં લાગતે જાણે છે વિષે કષાય એ શુભ જેગ આયાં,
પિણ મૂઢમતી કરે ઉન્ધી તાણે છે ઈ. છે ૨૨ .
