________________
( ૬૮ ) દયાઆશા એ ધર્મ, દયા સ્થાપિત છે, गाथा. सवणेनाणेविनाणेपचख्वाणेयसंजमे, अणन्हएतवेचेववोदाणेअकीरियासिद्धि. १
ભાવાર્ય–ભગવતિમાં કહ્યું છે જે સાધુ મુનીરાજની સંગત કરતાં સુત્ર સાંભળવા પામે અને સાંભળતાં જ્ઞાન પ્રાપ્તિ થાયર પછી વિજ્ઞાન એટલે અનુભવ પ્રગટ થાય૩ પછી યથાયોગ્ય પચખાણ આવે પછી તેનું ફળ સંજમ ગુણ પ્રગટેપ તેનું ફળ છનઆજ્ઞા પ્રમાણે અનઆ શ્રવીણું થાય૬ પછી બારે ભેદે તપ કરે૭ એમજ નિશ્વે કર્મના બંધનોને નિકંદન કરે૮ પછી અકીરિએ એટલે કિયા રહિત થાય પછી સિદ્ધિગઈ એટલે સિદ્ધપદ પામે છે૧૦ એમ સાધુ મહારાજાઓના પ્રસંગથી દશ ફળ મળે છે. તે થી કહેવાનું કે જ્ઞાની પુરૂષના સમાગમને લાભ જ્ઞાન વૃદ્ધિની સાથે આત્મકલ્યાણિક દયા, સંજમને તપને લાભમળે એ સુત્રવાક્ય અવશ્ય છે. અને અજ્ઞાની વિષધારી માયા, કપટી, પડવાઈ રસના લાલપી છકાયના અહિત વં. છક એવા દિવી એટલે મોટા આશ્રવ આરંભ કરવા વાળાઓની સંગત કરવાથી મજકુર દરગુણ નાશ પામીને અવળી રીતના દશગુણ દુર્ગતિદાયક પ્રગટ થાય છે. માટે એ મજકુર ગાથાને મતલબ એ છે કે હિંસાબોધકની સેબતથી તરી ચાલવું. તેથી અરે ધર્મના અર્થીએ દિવ્ય
હું આવરહાત,
