________________
( ૬૬ ) દયાઆજ્ઞા એ ધર્મ, તેમજ સામાન્ય કેવળી, તથા મનપર્યવજ્ઞાની તથા અવધ જ્ઞાની તથા મતિવૃતી જ્ઞાની તથા લબ્ધિધર વિગેરે જે જે દયા ધર્મમાં ઉત્તમ પુરૂષ થયા તે સર્વ દયા ધર્મની જ વૃદ્ધિ કર્તા છે. એમ સર્વ સુત્રાર્થમાં ખુલીરીતે નિરપક્ષપણે પાઠ છે. વળિતિર્થંકર ચકવતી વાસુદેવ, બળદેવ, એ પદવીધર થયા, તે સર્વે સંજમ દયાના પ્રભાવ છે, હિંસાના કૃત્યથી કે ઈ પણ સિદ્ધાંતમાં ઉત્તમ કાર્યની ફતેહ મેળવી, તેવું દ્રષ્ટિ ગેરે આવતું નથી, તેથી એ ખાતરીબંધ દયાધર્મ સ પરી છે, અને આત્મગુણના મુળભેદ ખેલવવાની દયારૂપ કું ચી સમજવી, કેમજે દશવીકાળિક સૂત્રના છઠ્ઠા અધ્યયનની નવમી ગાથામાં કહ્યું છે તે નીચે મુજબ
तथ्थिमंपढमंठाणंमहाविरेणदेसियं अहिंसानिउणादीठासव्वभुएसुसंजमो ९
ભાવાર્થ તેજ મેક્ષ સાધના કરવાના વખતમાં પ્રથમ ધર્મનું સ્થાનક તે અહિંસા, અર્થાત દયાજ દીઠી એટલે સર્વે પ્રાણીભુતનું રક્ષણ કરવું, તેજ સંજમગુણધર્મ વૃદ્ધિ કરનાર છે, એમ જાણીને કેવળજ્ઞાનના ઉદયકાળમાં ભવ પ્રાણીને બેધ નિચે મુજબ કર્યો છે, गाथा, जावंतिलोयपाणातस्साअदुवथावरा तेजाणंमजाणंवानहणेनोविघायए १० ભાવાર્થ–વળી દશમી ગાથામાં કહ્યું છે જે અને ધર્મ
