________________
( ર૫૮) નિરગુણમાં સદગુણની ભાવનાથી ફળ ઈચ્છે તે
યથાશકિત આરંભ તાવી નિવૈદ્ય કર્ણને નિરા હેતુ બતાવે છે. માટે શાસ્ત્રોકતરીતે નવકેટીએ આશ્રવ ત્યાગનાર મુની બધ પ્રમાણીકછે. કેમકે સાધુઓ નવ કેટીએ આરંભ પચખી શ્રાવકને નિવેદ્ય બોધ કરે ત્યારે શ્રાવકે યથા - કિતએ કરીને બનતે આરંભ છોડે તે ન્યાય માર્ગ છે. ૫રંતુ તો પીળાવેશધારીઓ પોતે પુજા વિગેરે આરંભ કરવામાં સંજમ લુટાઈ જવાની ધાસ્તી રાખે છે અને પિતાના ભગતોને પ્રતિમાની પુજાના મહા આરંભ કરાવીને કહે છે કે જેમ જેમ છકાય ખપાવી પુજા કરશે તેમ તેમ હળુકમી થઈ સિહ મુકિતમાં જશે, એ બેધ કરે છે તે પુછવાનું કે તમારા દેવમાં ભેગની કલ્પના અને તમે સાવવાચાર્યોમાં ત્યાગની કલ્પના અને તમારા શેવકમાં સાવઘ પુજનથી મોક્ષની કલ્પના એ ત્રણ ટિખળ ને હળ, મુરાળ એ ગેખડને મત તમારી સાવદ્ય ક્રિયામાં જુદા જુદે છે. માટે તમે નવકેટીના નિયમને ડાળ લઈ બેસવા ધારો છો પણ બંધ તે લખોટી રમવાને કરે છે તેથી એમ ખાતરી થાય છે કે તે સર્વ પ્રપંચ ઉદર પુર્ણને માટેજ કરતા હશે, નિણ મુરતીમાં ભાવ ભેળવી લાભ ઈચ્છ,
તે પ્રશ્નોત્તર. કેટલાએક અમારા બાળમિત્રે પોતાની અવિવેકતાથી મતાધિ લઈને બોલે છે કે પથ્થર દેવની તથા ગુરૂ ચિ
