________________
સમકિતસાર ભાગ ૨ જે. ( ર૦૧ હવે સાધુ ધર્મના રક્ષણને માટે સદાય ભોજન મુનીજનોને ત્યાગવું કહ્યું છે. તેમજ બાર વૃતધારી શ્રાવકને પણ અહારાદિક પડી લાભવાની વિધી વિવેકસહિત ધારવા બતાવી છે. જ્યારે શ્રાવક બારમું વૃત આદરે ત્યારે શચિતાદિક અકલ્પનીક અહાર પાણી અફાસૂક, ગુણવંત મુ નીઓને વહાવવાના પચખાણ કર્યા છે.
બારમાસ્કૃતની વિધી ધાર્યા પછી તેને પાંચ અતિસારે જાણે પણ આદરે નહીં તે નિચે મુજબ सचितनीरवेवणियासचितपेहणिया,कालाइकम्मे परोवएसेमच्छरियाएतस्समिच्छामिदुकर्ड
ભાવાર્થ-સચિત વસ્તુ ઉપર સાધુને કહે એવી વરૂ મુકી હોય અથવા સચિત વસ્તુઓ કરીને અચિત વસ્તુ ઢાંકી હાય તથા સાધુને પ્રતિ લાભવાની વસ્તુનો કાળ વહી ગયો હોય તેવી વસ્તુ તથા કે હાઈ ગએલી વસ્તુ તથા વર્ણ, ગંધ, રસ, મેપ ફરી જવાથી ખોરી થઈ ગએલી વસ્તુ વહોરવી હોય, પિતે આહારદિક વહરાવવા થગ્ય સુઝ હોય તેમ છતાં પરમાદે કરીને બીજાને હુકએ કે જે તમે વહારે એમ કહ્યું હોય તથા સાધુ જીને નિલાભીને અહંકાર કર્યો હોય તે સર્વમારે નિષ્ફળ થજે.
એવી રીતે આવસંગસૂત્રમાં બારવૃતધારી શ્રાવકે નિર્વઘ આહારાદિક પ્રતિલાભવા ઉત્સાહ ધરીને સાવદ્ય અહાદિક રૂડાવૃત ધરનાર મુનીને વહેરાવાના નિયમ કરેલા છે.
