________________
(૧૮૬) સત્ય વિનયની વિગત.
તિર્થંકરના સસરણમાં ભવજીવ તિર્થંકરની સન્મુખ વિનયપુર્વક ત્રણ પ્રદક્ષિણ દઈને વંદન કરતી વખતે જીવરક્ષાને માટે જમીન ઉપર દ્રષ્ટી રાખતા ને તે સમસણમાં દયા ધર્મને જ બેધ થતો એમ તો મુળસૂત્રામાં છે તે સત્ય છે. પણ પ્રતિભાવંદન માટે પહેલી નિરૂહીની વખતે ત્રણ પ્રદક્ષિણા દઈને જીવરક્ષાની ખાતર જમીન ઉપર દ્રષ્ટિ રાખવી કબુલ કરે છે. અને કેઈ પુછે તેને એમ કહે છે જે પુજા તથા દનનિમિત્ત પ્રાણી હણાય તે હિંસામાં ન ગણાય એવી અવળી શ્રધા છે તે દયાની ખાતર નીચી દ્રઝી રાખવી તે પણ દેશની જ અંદર રાખવી, તે તમારે માન્ય કરેલે નિરાશ્રવ તેમાં આશ્રવ ક્યાંથી થઈ પડ્યો? માટે તદન અસત્ય કલ્પના જણાય છે. - વળી ત્રણ જાતના પ્રણામ છે. તે વિધી તે તિર્થંકરાદિક સર્વ સંજતિઓને માટે છે. મતલબ કે તેઓમાં છતા ગુણ છે અને તેઓને વંદન કરવા આવનાર ભવજી નેપ્રતાપુર્વક તેઓના ને આગળ કરી બતાવે છે. તે વખતે તે જ્ઞાની પુરુષે સમભાવમાં રહે છે. પણ વિનય કરનારને એમ સંકયે છે જે એ ભવી આત્મા વનિત અને શ્રધાવાન છે એમ તે સંભવે છે. પણ અરે મુખે જનો! પ્રતિમા માં તેટલા ગુણ ન છતાં તિર્થંકરાદિકની રીતે ત્રિવિધ વંદન કરવા ધારે છે ને સ્વીકારનાર પણ તમો છે વળી તે પ્રતિમાને તમે નમસ્કાર કરતાં તમારા ઉપર પુક્ત ક
ના કરવા અશક્ત છે, તેથી તમારી કલ્પના નાહક છે,
