________________
( ૧૮૪ ) સત્ય વિનયની વિગત.
સંસારમાં લાંખો વખત રહેવાની ખાતર દેવળમાં બેસાલ એકેદ્રિચાર્ પ્રાણધારકની બહુમાનવિધીપુર્વક નમન, વંદન ને પુજનના મેટા ગ્રંથા બાંધેલાછે, અને તેમાં થતા આરંભનુ અધીકારીપણું પે।તે માથે ન ધરાવતાં મેટા લાભની ભ્રમણા બતાવીને અમારા પુર્વ સંબધી અજ્ઞાન મિત્રાને સાવીમાયો છે. અર્થાત, મુષ્ટિથી ચુકવી હિંસામતથી આશારૂપ પાસમાં ગુચવીને કહે જે દેખીતી હિંસા દેખાય પણ અનુબંધે દયા થાયછે, એમ અવળ ચક્રમાં ચડાવ્યા છે. પરંતુ તે અવિવેકીઆને પ્રાણધાતના મૂળ તે બીલકુલ મતાન્યાજ નથી, અસાસ! અક્સાસ! તે બચાણ પામની શી ગતી થશે!
હવે મજકુર ગ્રંથકત્તાઓની પ્રતિમાપુજનની વિધીને મુળશાસ્ત્રની સાથે સરખાવતાં પરસ્પર ભેદ પડેછે તે નીચે મુજબ.
સત્ય વિનયની વિગત.
કોઈપણ ગૃહસ્થ હયાતી તિર્થંકર મહાજના સમેસણમાં વંદન કર્યાની ખાતર્ ગયા ત્યાં કાઇ પણ રેકાણે એક ઉપવાસથી માંડી હજાર વર્ષની તપશાનુ કુળ ખતાન્યુ નથી. તેથી એમ સમજાયછે કે ગ્રથકત્તાએ ભેાળા પ્રા ણીઓને પ્રતિમા વાંઢવાના લાભમાં દાડાવીમાયાછે.
વળી તિર્થંકર તથા આચાર્ય તથા ઉપાધ્યાય તથા ગુરૂના ચરણમાંથી વિનિત શિષ્યા અમુક કાર્યનેમાટે ગમન કરેછે, ત્યારે
