________________
સમકિતસાર ભાગ ૨ જે. ( ૧૧૫ ) ર્થ વિગેરે સર્વસ્થળે નદી નાળાઓમાં આત્મકલ્યાણની ખાતર દોડી દેડીને ડુબકી મારી આવે છે, તેમજ ઘણા - સાનો ખરચયણ કરે છે, પરંતુ તેના મુળ જ્ઞાનધર્મમાં તે દેશાટન કરીને તિર્થ યાત્રા કરવાની સખ્ત મના છે,
હવે જિન ધર્મીઓને માટે સિદ્ધાંત શામાં વિતરગ દેવે નિરાપક્ષ આત્મકલ્યાણને રસ્તો બતાવ્યો છે. તે ના ઉપર આ અબાધી પુરૂશ ધ્યાન ન આપતાં અવળે માર્ગ જાય છે, તે કેવી ભૂલ છે ? કેમજે જ્ઞાતાસૂત્રને પાંચમે અદયયને સુખદેવ સન્યાસીએ થાવરચા મુનીને પ્રશ્ન કરેલું કે, સ્વામી ! તમારે યાત્રા છે ? એમ પુછવાના જ. વાબમાં થાવરચા અણગારે કહ્યું જે, અહી સુખદેવજી ! " जणंममनाणदंसणचरीत्ततवसंजममाईहिंजोएहिंज જાત્તા ” ભાવાર્થ. જે શ્રમણ એટલે સર્વ પ્રા.
ઉપર સરખું દયારૂપ મન વર્તે છે, તે સર્વ સંજતિને જ્ઞાન દર્શન, ચારિત્ર અને તપ એ ચારમાં સંજમપણું આદરીને સદા સર્વદા યતના એટલે દયાભાવે ઉપયો- સહિત નિશળતાપણે આત્મધર્મનું આરાધન કરે, તેજ શુદ્ધ યાત્રા છે. એમ થાવા અણગારે નેમેશ્વર ગુરૂના બધ પ્રમાણે સુખદેવજીને કહ્યું પણ પહાડ પર્વતોના પો. પાણી સાથે શિર અકાળતાં યાત્રા સફળ થાય, એમ મુળ સરોમાંતો કોઈ સ્થળે વિવેચન આપેલું નથી,
તેમજ આવક સૂત્રે ત્રીજા ગુરૂ વાંદણાના આવશે
