________________
( ૧૮ )
મુજપુર
પિષ શુદી. ૫. શનીવાર " હારીજથી મુજપુર પાંચ ગાઉ થાય, હારીજથી મુજ. પુર જતાં વચ્ચે એક નાનકડું ગામ આવ્યું હતું. આ ગામના ખેડુતોએ સંઘવીજીને સત્કાર હૃદયના ઉમળકોથી કર્યો હતે. આગળ જતાં રણની જમીન આવે છે. આને લેટીનું રણ કહે છે. આ રણ બહુ વિકટ નથી; માત્ર બે અઢી ગાઉનું જ છે. મુજપુર ઘણું પ્રાચીન ગામ છે. પૂર્વે તે મોટું શહેર હતું અને તેના અવશેષે અત્યારે પણ નજરે ચડે છે. ગામને પાદર ત્રણ તળાવ છે. વાવકુવા સારા પ્રમાણમાં છે. ગામ વચ્ચે એક ચબુતરે છે. તે લગભગ છ વર્ષને જુને હવાની ગામની અટકળ છે. અહીં એક ગોજારો કુવો છે તેને પણ લોકે પ્રાચીન કહે છે. આંહી જેન ભાઈઓના લગભગ પચાસ ઘર છે, અને એ ભાઈઓની સ્થીતિ સારી ગણુય બે દેરાસરે છે. એકમાં મૂળ નાયક શ્રી શાંતિનાથ પ્રભુ બિરાજે છે. બીજામાં શ્રીગેડી પાર્શ્વનાથ પ્રભુ મૂળનાયક છે, આ દેરાસરે કળાવાન છે, ઘાટ ઘણજ સારો છે, કારણું પણ ઠીક છે. આ ગામમાં સંઘને સારે સત્કાર થયે હતે પડાવસ્થળ છુટું છવાયું થઈ ગયું હતું. સામૈયાને ઉત્સાહ પણ સારો હતા અને આંગી ભાવના પણ ગામના તેમજ સંઘના દેરાસરમાં સારી થઈ હતી. શખેશ્વર
પિષ શુદી. ૬-૭-૮ મુજપુરથી શંખેશ્વર ચાર ગાઉથાય; અત્યારે આ ગામની સ્થિતિ ઘણીજ સાધારણ છે. માત્ર યાત્રાળુઓના આવરાજાવરા
