________________
(૩૦૬)
અનન્ય પ્રેમસાગર ટકી રહેલા છે તેની એકાએક ભરતીની અનન્ય છેાળાએ અમને અને અમારી સાથેના પૂજ્ય સંઘને ન્હેવરાવી નાખેલ છે. ગમે તેવી લાગણીની વ્યક્તિઓએ પણ ધર્મ કાર્ય માં અનુકુળ કેમ રહેવાય તેની પુરતી કાળજી રાખી છે, જે અમે જોઇ શકયા છીએ. અમારી કલ્પનામાં પણ નહાતુ કે આવી ધ ભાવના હજી આપણામાં વાસ કરીને રહેલ છે. આ મંગળ સમાચાર છે? તે આપને નિવેદન કરીયે છીએ, પરંતુ આ પ્રસંગે શ્રી ગિરિરાજને કેમ ભુલાય ! આજે અમારા સંધ યદ્યપિ એ ગિરિરાજની યાત્રા વિના પાછે ફરશે તેના દર્શન વિના તલસતા વિદાય થશે. તે જે રીતે ધાર્મિક હૃદયે વલાવાશે, તેના ઉલ્લેખ શી રીતે કરવા ? પણ પ્રીકર નહી એ ક્ષણિક વિજ્ઞો છે. દરેક જીભમાં વિન્ન હોયજ અને તાજ તેની કિંમત, ભલે આજે એમ હાય; પણ એ સનાતન ગિરિરાજ સાથે આપણા સનાતન સમય છે. તે અન્યથા કરનાર જગમાં કાઇ પણ તત્ત્વ વિદ્યમાન હેાય એમ કબુલ કરવાને આપણું અંત:કરણ સર્વથા ના પાડે છે, એ આશાના આશ્વાસન સાથે અત્યારે અમે અમારૂ મન મનાવી શકીએ છીએ.
છેવટે:—ગમે તે જમાના હાયભુતકાલીન-મધુનીક કે ભાવી જમાના હાય પણ તે દરેકમાં પ્રર્જાનું અને એકંદર પ્રાણી સમસ્તનું સમાન રૂપે કલ્યાણ કરી શકે તેવા આ શાઓએ પ્રતિપાદિત સનાતન સત્ય તત્વાને ક્ષતિ પહોંચવા દીધા વિના શ્રી વીતરાગ ધર્મના ઉપદેશને સામે આદ
