________________
( ૧૯૪ )
પધા
પધા છ
તીર્થોને નમસ્કાર કરી, સમવસરણુ મઝાર; શ્રીજીનવરજી એસી ત્રિગડે, દેશના આપે સાર. એવા શ્રીતીરથની આપે, ભકિત કરવા કાજ; પાટણથી પરીયાણ કરીને, લડ્ડીને બહુલા સાથ, શ્રીસ ખેશ્વર ધ્રાંગદ્રાદિનાં ચૈત્યા, વધીને વાંઘાં તેહ; કચ્છદેશને પાવન કરવા, રણુ ઉતર્યો સસસ્નેહ, અંજારાદિ વાગડનાં ચેત્યા, વાંદીને શુભ ભાવ; આર કરી ભદ્રેશ્વર આવ્યા, મેાટા કર્યા પડાવ. ત્યાંની વસહિનાં જીનચૈત્યા, પ્રાચીન કાલનાં જેહ; નજરે નીરખી અતિહીજ હરખી, રેશમાંચિત થતું દેહ. પધા૦૯ શ્રી વ માનાઢિ જીનની પ્રતિમા, ખાવન જીનાલયમાંય; દ્રવ્યભાવથી વાંઢી પૂજી, અતિહીજ હરષ ઉત્સાહ. પદ્મા૦ ૧૦ પાંચમી ગતી વરવાને કારણ, પાંચ દિવસ રહેઠાણુ; પરમેષ્ઠી આરાધન કરીને, ત્યાંથી કર્યું પરિયાણુ. પધા૦ ૧૧ મુદ્રા ભુજપુર ખીઢડાદિ મુકામે, માંડવી શહેર મઝાર; અબડાસાનાં ચૈત્યા વાંઘાં, હષ ધરીને અપાર. છેવટમાં ભુજ નગરે આવી; પ્રભુ ભકિત બહુ કીધ; રાજ્યમાન મેલવી કરીને ત્યાંથી પ્રયાણજ કીધ. દરેક શહેરને દરેક ગામમાં, શુભ કારજ બહુ કીધ; દરેક સ્થલાનાં માનપત્રાને હર્ષે વધાવી લીધ. પૂજા પ્રભાવના સ્વામીવાત્સલ, ઠામેઠામ અપાર; તિમહીજ દીન દુ:ખી સ ંતાખ્યા, કહેતાં નાવે પાર. પધા૦ ૧૫
પદ્મા૦ ૧૨
પયા ૧૩
પયા ૧૪
પા૦ ૫
પા॰ ૮
