________________
( ૧૮૬)
ઉઠતા અને સામાયક આદિથી પરવારી પ્રયાણના તૈયારી કરતા. લગભગ સંધ નિકળી ગયા હૈાય ત્યારે પાતે સીંગરામમાં અગર મોટરમાં નિકળતા. ( ઘણે ભાગે સીગરામમાં ) સામે ગામ પહોંચી, પડાવ વિગેરેના કાય પર ધ્યાન આપતા અને આસપાસ માણસાનુ ટાળુ વળ્યુ. જ હાય ! ત્યારબાદ સામૈયામાં જતા. ત્યાંથી દન પૂજા કરી સંઘના દહેરાસરમાં પૂજા કરતા અને લગભગ બે વાગ્યે જમવા પામતા. જમી રહ્યા બાદ માણુસા મળવા આવ્યાં હાય, નાકરાની પુછપરછ હાય, અનેક પ્રકારના ખાતાઓને સુચના દેવી હાય તે બધું ચાલતુ. સાંજે વ્હેલા જમ્યા પછી સામાયક પ્રતિક્રમણ કરતા અને તેમાંથી પરવાર્યા પછી કચેરી ચાલતી તેમજ ખીજી મુલાકાતા ચાલતી. ટુકામાં સંઘપતિને એક મિનિટની પણ ફુરસદ ન્હાતી મળતી. રાજ રજવાડાઓ અને શેઠીયાએ આદિની મુલાકાતે જવું વિગેરે ઘણાં કામ કરવા છતાં તમામ ખાતા પર દેખરેખ રાખવી, એટલે સંઘપતિના માથે જે જવાબદારી હાય તે જવાબદારીને સંઘપતિએ પાતાની કુશળ બુદ્ધિથી સાંગેાપાંગ પાર ઉતારી હતી અને વિનય, નમ્રતા, સહનશલીતા, ગંભીરતા, આદિ ગુણ્ણાએ કરીને જ દરેકના હૃદયમાં સ ંઘપતિએ સ્થાન પ્રાપ્ત કર્યું હતું. આ ઉપરાંત સાધુ–સુનિવર્ગ ને ખાટુ ન લાગવા દેવુ', ભારે તીથી પાળવી, શ્રાવક તરિકેના નિયમાને ખરાખર પાળવા, આવા વ્યવહારના કાર્યો પણ તેઓશ્રીએ ખરાખર જાળવ્યાં હતા.
