________________
( ૧૮૪ )
ન્હાની મ્હોટી તમામ વસ્તુ ઘણી સારી હતી.
મળતી, સ્ટારની વ્યવસ્થા
સાંજે આઠ વાગ્યા પછી રાજ કચેરી ભરાતી. જોઇતી સગવડ માટે વિચાર તથા ખીજી અનેક ફરીયાદો આવતી તેના નિકાલ થતા અને કાઇ યાચક કે કોઇ ટીપ વિગેરે લઇને આવ્યું હોય તેમાં દાન દેવાતુ. આ પ્રમાણે કચેરી અગિયાર વાગ્યા સુધી ચાલતી. વ્હારના ભાગમાં દહેરા પાસે દશ અગિઆર વાગ્યા સુધી ગીતા ગવાતા અને ત્યાર પછી સા આરામ લેતા.
આ કચેરીમાં થયેલા જરૂરી ઠરાવા તેમજ સુચનાઓ આજે દીવસે જાહેર નોટીસ બેડ માં મુકવામાં આવતા હતા. જેથી કાઇ પણ યાત્રાળુ ભાઇ આ ખબરથી અજાણુ રહેવા ન પામે.
સંઘમાં નીચે પ્રમાણેના સમુદાય ધ્રાંગધ્રા પછીથી રહ્યો હતા.
લગભગ ૩૨૫ સાધુ સાધ્વી, ૫૮૫ ગાડીવાળા, ૪૮ નાકર ચાકર, ૨૦ પખાલી તથા હજામ, ૮૦ ચાકીયાંત, ૨૫૦ છહરી પાળતુ માસ, ૨૬૦૦ યાત્રાળુઓ, ૪૮૦ કુલ ગાડીઓ, ૫ સીગરામ, ૨ ઘેાડાગાડી, ૧ ડોકીયાત, ૨ મેટર, ૨ મોટરલારી આ બધાના સમાવેશ ૪૮૦ માં થાય છે. યાત્રાળુઓના પાલ ૨૧૭, સાધુ સાધ્વીના ૩૯, જેમાં ત્રણ મોટા તબેલા હતા કે જેની અંદર ૪૦-૪૦ ઠાણાઓના સમાવેશ થઈ શકે.
