________________
( ૧૬ર) જામનગરનું સ્વાગત અને સામૈયાનોય ઠાઠ અનુ
- પમ હતું. પ્રથમ ઇંદ્રધ્વજ અને રાજ્ય સામયું. તથા સંઘના નિશાન ડંકા ત્યારપછી
રાજ્યના ઘડેસ્વારે સ્ટેટનું સુંદર બેન્ડ સ્ટેટની પિલી સપાટ, એક હાથી, તેર ઘોડાગાડીએ (જેમાં સ્ટેટની પણ હતી.) ત્યારપછી સ્ટેટની ચાંદીની તથા લીલા મખમલની સુસજજીત ગાડી, સ્ટેટને ચાંદીને સીગરામ મટર, બે ચાંદીના મેના, એક જરીયન પાલખી. ત્યારપછી સંઘવીજીને સીગરામ, બે સાંબેલા,એની પાછળ શેઠની ગાડી. ત્યારબાદ શેઠની પુત્રી કળાવતી બહેનને સુવર્ણજડીત મનેહર મેને, પાછળ સ્ટેટના અગીયાર આરબોની ટુકડી, પાછળ ધ્રાંગધ્રા સ્ટેટના સ્વારે અને તેની પાછળ સ્ટેટનું એક મેટું બેન્ડ. પાછળ મુનિ મહારાજાઓ અને ત્યારપછી સંઘવી તેમના ભાઈઓ અને જામનગરના અધિકારી વર્ગ, સ્થાનિક તેમજ બહારગામથી આવેલા શેડીઆઓ અને હજારો માણસો પાછળ સંઘવીશ્રીનું બેન્ડ અને ત્યારપછી દહેરાસરને રશે. જેમાં સંઘવીજીના અને પુત્ર પ્રભુજીની પ્રતિમા લઈને બેઠા હતા. અને સૈની પાછળ શ્રી સંઘવીયણ અને લગભગ ચારસોની સંખ્યાનું સ્ત્રીમંડળ. આવું ભવ્ય રસાલાયુક્ત સામૈયું નિકળ્યું હતું અને હજારે માણસે શેઠશ્રી તરફ આશિર્વાદ વર્ષાવી રહ્યા હતા. આ સામૈયું ઠેઠ સંઘના પડાવસ્થળેથી જામનગરના રાજમાર્ગો પર થઈ દહેરાસર ગયું હતું.
.
