________________
( ૯ ) લેકોના હૃદયમાં ધર્મ પ્રત્યે લાગણું જાગતી હતી; અને હસે હસે પ્રભુના દર્શન કરી પોતાને પાવન માનતા. સુરવદર
પિષ વદી ૧૧ શનિવાર. વાંટાવદરથી સુરવદર ચાર ગાઉ થાય આ ગામથી ધ્રાંગધ્રાની હદ પુરી થાય છે. જેના માત્ર બેજ ઘર છે. ગામ બહુ મોટું નથી તે ઘરની વસ્તીવાળું ગણાય, આંહી દેરાસર નથી પણ એક જેનભાઈને ઘેર સિદ્ધચકનો ફેટે અને બીજી છબીયા છે, તેનાં દર્શન કરવા સંઘ ગયી લતે. વેણાસર
પિષ વદી ૧ર રવિવારે. - સુરવદરથી વેણાસર પાંચ ગાઉ થાય. વચ્ચે વેજલપુર
અને કુંભારીયા નામના બે ગામડાઓ આવ્યાં હતાં. આ અને ગામના માણસો સંઘ જેવા ગામને પાદર ઉભા રહા હતા. આંહીથી મોરબી રાજ્યની હદ હતી. વેણાસર પણ મેરબી તાબે છે. આ ગામમાં જૈનોના બે ઘર છે. અને એક ઉપાશ્રયમાં ઘરદેરાસર છે. સંઘને પડાવ એક ટેકરા ઉપર થયે હતે આંહીથી રણું શરૂ થવાનું હોવાથી યાત્રાળુઓ સઘળી તૈિયારીઓ કરવા લાગ્યા હતા. કોઈ પાણીની સગવડ તો કઇ ભાતાની સગવડતે કઈ એવી બીજી સગવડે વિગેરેની ધમાલમાં સંઘાળુઓ મશગુલ હતા સંઘવીશ્રી પણ વેણાસરથી માણાબો સુધી રણને માર્ગ જેવા મેટરમાં બેસીને ગયા હતા અને રણની કાંધી પર છહરીપાળનારાઓ માટે ઉકાળેલા પાણીની તેમજ બીજી માતાની સગવડ કરાવી હતી, રસ્તો સારો લાગવાથા સંઘ માં જાહેર કરી દીધું કે “હવારે ચારવાગે સાએ ગાડા જોડવા.”
