________________
૭
આચાર્યના ગુણા કહે છે; सुत्तरथखलु कुशलो; पियदढ धम्माणुव्रत्तणाकुशलो; जाइ कुलसंपन्नो, गंभीरो लद्धिमंतोय.
અર્થ:-સૂત્રાર્થમાંકુશલ, ૧ પ્રિયધી,૨ દઢબમી-વ્રતમાં કુશલ, જાતિ, કુલસંપન્ન,૪ ગંભીર,૧ લબ્ધિ ને સિદ્ધિવાન. એ આચાર્યના ગુણ કહ્યા. જેમ
રાજા, પ્રધાન, પુરાહિત, કાટવાલ, નગરશેઠ. એ પાંચ જેમ નગરની રક્ષાના કરનાર છે તેમ આચાર્યાદિ પાંચે ગચ્છની રક્ષા—સાર સંભાળ કરનારા છે.
૧. રાજા તે સર્વપિર.
૨. પ્રધાન તે રાજાને ભલી સલાહને દેનાર. રાજ્યની ચિંતા કરનાર.
૩. પુરાહિત-શાંતિકર્મ કરનાર. ૪. કોટવાલ–દુષ્ટને દંડ આપનાર.
૫. નગરશેઠ સર્વે મહાજન લેાકની સંભાળ રાખે. તેમ જિનમતને વિષે પાંચ પુરૂષ ગચ્છની રક્ષા કરનાર છે. ૧. આચાર્ય—તે ગચ્છના નાયક, સર્વપિર. ૨. ઉપાધ્યાયજી–સૂત્રાદિકની વાંચના આપનાર. ૩. સ્થવિર તે ધર્મમાં સિદાતા હૈાય તેને સ્થિર કરે. તેમાં સાઠ વર્ષની ઉમર હેાય તે વય સ્થવિર ॥ ૧ ॥ વીશ વર્ષે દિશાપયાય હાય તે પર્યાય સ્થવિર ॥ ૨ ॥ ચેાથા અંગ સુધી ભણ્યા હાય તે શ્રુત સ્થવિર ॥ ૩॥ તેમાં શ્રુત સ્થવિર શ્રેષ્ઠ જાણવા.
૪. ગણી—તે કેટલાક સાધુઓને લઇ દેશમાં વિચરે; તે આચાર્યની આજ્ઞાથી.
* અત્રે દૃષ્ટાંતઃપેટ અને ઈંદ્રિયને સંવાદ ચાલેલ, તેમાં પેટને અન્ન આપે તેા સર્વ ઈન્દ્રિયાને અલ આવે; તેમ પાંચ જણનેા બલ ખપે છે.
