________________
ત્રીશમ્ ]
અધ્યયન ૪: મ્ય
માનવાથી ચારિત્રમેાહનીય આદિ કર્માં જ ન મનાયાં. “ ફોવિશSસ્વાત્, અન્ય માત્ત્વમ્ અસમયઃ વાલિયૈ.” (ત્રાચા॰ ટી॰ પૃ. ૨૭૭) અહીં આંધળા વીરસેન જબરજસ્ત ધનુવેદવાળા, યુદ્ઘમાં ઝઝુમવાવાળા છતાં કાની સિદ્ધિ માટે ન થયા, તેમ અહી ન વિનાના કાર્યની સિદ્ધિ માટે ન જ બને.
૯૩
જ્ઞાનક્રિયા છતાં દર્શન વિના સિદ્ધિ અશકય
હવે અહીં અમારે શુ કરવુ તે બતાવેા. તારા મનમાં એમ શંકા થાય કે ન વિનાના જ્ઞાનક્રિયાવાળા છતાં સિદ્ધિને ન પામે. તેથી અમારે અહીં શું કરવું તે જણાવે. તા કહે છે કે કČવ્યની સીડી બતાવી સમ્યક્ત્વને અધિકાર શી રીતે લેવા તે અગ્રે જણાવાશે.
વ્યાખ્યાન: ૩૦
तम्हा कम्माणीयं जेउमणो दंसणंमि पयइज्जा | दंसणवओ हि सफलाणि हुंति तवनाणचरणाई (आचा० नि० २२१) । यस्मात्सिद्धि मार्गमूलास्पदं सम्यग्दर्शनमन्तरेण न कर्मक्षयः स्यात्, तस्मात् कारणात्कर्मानीकं जेतुमनाः सम्यग्दर्शने प्रयतेत, तस्मिंश्च सति यद्भवति तद्दर्शयति-दर्शनवतो हि 'हि' हेतौ यस्मात्सम्यग्दर्श निनः सफलानि भवन्ति तपेोज्ञाનચળાન્યતત્તનું ચહ્નવતા માઘ્યમિતિ । (માત્ર॰ ટી॰ પૃ. ૨૯૭) જૈના તી કરને કેમ માને છે?
સ્રકાર મહારાજા શ્રીમાન શીલાંકાચાર્યજી મહારાજ શાઆચારાંગ સૂત્રના ચેાથા અધ્યનની ટીકા કરતાં થકા આગળ જણાવી ગયા કે જે કાઈ તીથંકર મહારાજા ભૂતમાં થયા, ભાવિમાં થશે અને વમાનમાં છે તે સનું તી કરપણું શાથી ? જન્મ આપે, ઋદ્ધિ આપે તેથી નહિ, તે! પછી તેને તીર્થંકર માનીએ શાથી ? દુનિયાદારીનો કોઈ પણ ચીજથી ન બને એવી વસ્તુને
