Page Text
________________
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરાનુવાદ
संसारमणवयग्गं, नीयट्ठाणाइं पावमाणो य ।
મમદ્ અનંત ાનં, તદ્દા ૪ મચ્છુ વિવષ્ના ||રૂરૂ૨|| યુમ્નમ્ ||
सुट्ठपि जई जइयंतो, जाइमयाईसु मज्जई जो उ । सो मेअज्जरिसि जहा, हरिएसबलु व्व परिहाई ।।३३३।।
૫૫૧
પોતાને ઉત્તમ ક્ષત્રિયાદિક જાતિ મળી હોય, શરીરની સુંદરતા, બલ, શ્રુતાગમનો બોધ, તપ, ઇષ્ટવસ્તુની પ્રાપ્તિ, સંપત્તિ-સેઠાઇ મળેલ હોય, તેના કારણે પોતાને તે સંબંધી અભિમન થાય અને બીજાને હલકા પાડે, હું આવા બળવાળો છું, તું નિર્બળ છે-એમ કરી બીજાની અવગણના-તુચ્છતા કરે તો પારવગરના સંસારસમુદ્રમાં નીચસ્થાનો મેળવતો અનંતા કાળ સુધી ભવ-ભ્રમણ કરે, માટે આઠે મદનો સર્વથા સાધુએ ત્યાગ કરવો. સારી રીતે યતના-પૂર્વક સંયમ પાળનાર સાધુ જો જાતિમદ વગેરેમાં ડૂબી જાય, તો તે મેતાર્ય, રિકેશબલની જેમ જન્માંત૨માં કરેલ જાતિમદના દોષથી ઉપાર્જન કરેલ કર્મપરિણતિવશથી અન્ત્યજ જાતિમાં ઉત્પન્ન થયા, જે આગળ કહી ગયા છીએ. (૩૩૧-૩૩૨-૩૩૩) હવે બ્રહ્મચર્ય ગુપ્તિદ્વાર કહે છે. -
૧૫૬. બ્રહ્મચર્યની નવવાs
इत्थि-पसु-संकिलिट्ठ, वसहिं इत्थीकहं च वज्जंतो । રૂથિનળ-સંનિસિપ્નું, નિરુવનું અનુવાળ ||રૂરૂ૪||
पुव्वरयाणुस्सरणं, इत्थीजण - विरहरूवविलवं च । अइबहुअं अइबहुसो, विवज्जयंतो अ आहारं ।। ३३५ ।।
वज्जंतो अ विभूसं, जइज्ज इह बंभचेरगुत्तीसु ।
साहू तित्ति-गुत्तो, निहुओ दंतो पसंतो अ । । ३३६ ।। त्रिभिर्विशेषकम् ।।
મન, વચન, કાયાની ગુપ્તિવાળો-યોગોનો નિરોધ કરનાર શાન્ત અશુભ વ્યાપાર રહિત, ઇન્દ્રિયોને જિતનાર, કષાયોને જિતનાર એવા સાધુ, સ્ત્રી, નપુંસક, દેવી, પશુસ્ત્રી જે સ્થાનમાં રહેલી હોય તેવા ઉપાશ્રય-મકાનમાં ન રહે. અમુક દેશની સ્ત્રીઓ આવી ચતુર, આવાં વસ્ત્ર પહેરનારી હોય ઇત્યાદિ સ્ત્રીકથા ન કરે, જે આસન પર કે સ્થાન પર સ્ત્રી બેઠી હોય, તે ઉઠ્યા પછી મુહૂર્ત સુધી ત્યાં ન બેસવું, સ્ત્રીનાં સ્તન, સ્થાન, સાથળ, અંગોપાંગને રાગથી ન દેખવાં, ગૃહસ્થપણામાં ભોગવેલ વિષયક્રીડાઓ યાદ ન કરવી. સ્ત્રીજનના
| SR No. | 023128 |
| Book Title | Updeshmala Doghatti Bhavanuvad |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ratnatrayvijay |
| Publisher | Ranjanvijay Jain Pustakalay |
| Publication Year | 2013 |
| Total Pages | 664 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 19 MB |