________________
૪૮૦
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરનુવાદ યોદ્ધાને જિતને ચરણની ક્રિયામાં અનુરક્ત થઇ જ્ઞાનવંતોની ચરણ-કરણની ભક્તિ કરજો, મોક્ષમાર્ગમાં પૂર્ણ પ્રયત્ન કરજો, અલ્પપરિગ્રહવાળા થજો, છકાયના જીવોને અભયદાન આપનારા થજો, એટલે તે શિષ્યો કહેવા લાગ્યા કે, “તમોએ અમને બરાબર પ્રતિબોધ પમાડ્યા એમ કહીને શિષ્યો સંયમમાં સુંદર ઉદ્યમ કરવા લાગ્યા. (૨૫)
निग्गंतृण घराओ, न कओ धम्मो मए जिणक्खाओ । દ્ઘિ--સાય-ગુરુયત્ત ર ય વેગો ઝM TI૧૨રૂ II ओसन्न-विहारेणं, हा ! जह झीणम्मि आउए सव्वे । किं काहामि अहन्नो ? संपइ सोयामि अप्पाणं ||१९३।। દ નીવ ! પાવ ! મદિfસ, નાડું-ઝોળી-સાપું વડુયાડું ! भव-सयसहस्स-दुलहं पि जिणमयं एरिसं लड़े ||१९४।। पावो पमाय-वसओ, जीवो संसार-कज्जमुज्जुत्तो । दुक्खेहिं न निविण्णो सुक्खेहिं न चेव परितुट्ठो ||१९५।। परितप्पिएण तणुओ, साहारो जइ घणं न उज्जमइ ।
सेणियराया तं तह, परितप्पंतो गओ नरयं ।।१९६।। ૧૨૦.ઘર્મકાર્યમાં પ્રમાદ કરવાથી ફળ
ઘરબારનો ત્યાગ કરી, દીક્ષા અંગીકાર કરી, પરંતુ તેમાં જિનેશ્વરોએ કહેલો સંયમધર્મ બરાબર ન સેવ્યો, એટલું જ નહિ પરંતુ શિષ્યાદિ અને ભક્ત શ્રાવક વર્ગ-રૂપ સંપત્તિઋદ્ધિ ગૌરવ, મધુર રસવાળા આહાર-પાણીમાં લોલુપતા કરી. રસ ગૌરવ, તેમજ કોમળ શપ્યા કે સુંદર આસનથી થનારું સુખ-શાતા ગૌરવ, આ ત્રણ ગારો કરવામાં આદરવાળો થવાથી મારો આત્મા ગૌરવથી ભારી થાય છે.” એમ હું ચેતી શક્યો નહિ. ગૌરવાસક્ત બની હું સંયમના આચારો પાળવામાં પ્રમાદી બન્યો. ઢીલા શિથિલ આચારમાં મારા આયુષ્યનો કાળ પસાર કર્યો. હવે મારું સમગ્ર આયુષ્ય પૂર્ણ થશે, ત્યારે હું શું કરીશ ? . અત્યારે તો માત્ર મારે મારા આત્માનો શોક કરવાનો છે. કેવી રીતે ? “હે પાપી જીવ ! લાખો ભવોએ દુર્લભ એવો ઉત્તમોત્તમ જિનધર્મ પામીને, અચિન્ત ચિંતામણિરત્નાધિક ભગવંતના આગમ શાસ્ત્રો પામીને તે પ્રમાણે વર્તન ન કરવાના કારણથી એકેન્દ્રિયાદિક જાતિમાં, તેમજ શીત, ઉષ્ણ વગેરે અનેક જાતિઓમાં તું પરિભ્રમણ કરીશ. વળી પ્રમાદને