Page Text
________________
૨૪૦
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરાનુવાદ
પામ્યા.
સિંહગિરિ પણ વજની જેમ દશપુર નગરમાં આવી પહોંચ્યા અને શ્રી સિંહગિરિ ગુરુ વજમુનિને આચાર્યપદ અર્પણ કરવા તૈયાર થયા, પહેલાના પરિચિત છંભક દેવતાઓ પણ આ સમયે આવી પહોંચ્યા. તેઓએ શ્રેષ્ઠ દેવતાઇ પુષ્પ અને ગંધની વૃષ્ટિ કરવા પૂર્વક મહામહોત્સવ પ્રવર્તાવ્યો. શરદઋતુના તરુણ અરુણોદયની જેમ આચાર્યપદ પ્રાપ્ત કર્યા પછી ભવ્ય જીવોરૂપી કમળોને વિકસિત કરનાર અધિકતર પ્રતાપવાળા થયા.
વર્ષાકાળ સિવાય વિહાર કરનારા, જો કે પોતે પોતાના ગુણોનું કથન ન કરતા હોવા છતાં આપોઆપ તેમના ગુણો સ્વયં જાણી શકાતા હતા. કારણ કેગુણ-સમુદાયનો આ સ્વભાવ સ્વયં પ્રગટ થાય છે. વર્ષાકાળમાં કદંબ જો કે વનની ઝાડીમાં છૂપાયેલ હોય છે, તો પણ ભ્રમરો અને મધુકરીઓ વડે પોતાની ગંધથી જાણી શકાય છે.
અગ્નિ ક્યાં નથી જળાવતો, આ જગતમાં ચંદ્ર ક્યાં પ્રકાશ નથી કરતો, શ્રેષ્ઠ લક્ષણ ધારણ કરનાર પુરુષો ક્યાં પ્રગટ નથી થતા ? સિંહગિરિ ગુરુએ વજાચાર્યને પોતાનો ગણ સમર્પણ કર્યો અને આયુષ્ય-સમય પૂર્ણ થવા આવ્યો, ત્યારે ભક્તપ્રત્યાખ્યાન કરી સમાધિપૂર્વક કાળધર્મ પામી મહદ્ધિક દેવ થયા. પાંચસો મુનિવરોથી પરિવરેલા વજસ્વામી ભગવંત પણ જ્યાં જ્યાં વિહાર કરતા હતા, ત્યાં ત્યાં હંમેશાં તીર્થની પ્રભાવના થતી હતી. ત્રણે ભુવનના ગુણીપુરુષોનાં ગુણ-કીર્તન એ તીવ્ર આનંદ ઉત્પન્ન કરનાર થાય છે, પરંતુ વર્તમાનકાળમાં તો અતિ-અદ્ભુત ગુણરત્નોનું ભાન હોય તો વજસ્વામી છે.
હવે કુસુમપુર નામના નગરમાં સુંદર કીર્તિ પામેલા ધન નામના શ્રેષ્ઠી હતા, તેને લજ્જા અને સૌભાગ્યાદિ ગુણવાળી મનોહર માર્યા હતી. તેમને પોતાની દેહકાંતિથી ખેચરી (વિદ્યાધરી) અને દેવાંગનાઓના રૂપથી ચડિયાતી કન્યા હતી, જે ભરયૌવનવયને પામી, તે શેટની ઉત્તમ યાનશાળામાં રહેલી સાધ્વીજીઓ દરરોજ વજસ્વામીના શરદ-ચંદ્ર સમાન ઉજ્જવલ ગુણોની સ્તુતિ કરતા હતા, જેવા કે – “આ અખંડિત શીલગુણસંપન્ન છે, બહુશ્રુત જ્ઞાની છે, પ્રશમ ગુણ પણ અનુપમ છે, ગુણના ભંડાર છે, એના જેવા સર્વગુણસંપન્ન બીજા આત્માઓ શોધ્યા પણ મળતા નથી. તે શેઠપુત્રી સાધ્વીજીના મુખેથી મહાગુણો સાંભળીને વજસ્વામી વિષે અતિદઢ અનુરાગવાળી બની.
વજમાં દઢ મનવાળી બનેલી તે પોતાના પિતાને આ પ્રમાણે કહેવા લાગી કે, “જો મારો વિવાહ વજની સાથે થશે, તો હું તેની સાથે લગ્ન કરીશ, નહિતર વાળાઓથી ભયંકર એવા અગ્નિનું જ મારે શરણ કરવું, તે સિવાય બાજું કોઇ મારે શરણ નથી. સાધ્વીઓએ તેને કહ્યું કે, “ઉત્તમ કુલમાં જન્મેલી બાલિકાઓ સ્વયંવરને પસંદ કરીને બોલતી નથી, વળી
| SR No. | 023128 |
| Book Title | Updeshmala Doghatti Bhavanuvad |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ratnatrayvijay |
| Publisher | Ranjanvijay Jain Pustakalay |
| Publication Year | 2013 |
| Total Pages | 664 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 19 MB |