________________
- [ ૭૦ ] રહેલા હાથ કે વાસણ હોય તે પણ તે આપતાં સાધુઓ ન લેવું, એજ પૂર્વે કહ્યા પ્રમાણે ન્યાય છે, જેમ કાચા પાણીથી ખરડિલા હાથે ન લેવું, તેમ સચિત્ત રજ હૈય, માટીથી ખરડેલ હોય, તેમાં ઉષ તે ખારવાળી માટી, હડતાલ, હિંગળક, મણ શિલ, અંજન, લવણ ગેરૂ આ બધી પૃથ્વીકાયની ખાણમાંથી નીકળેલી સચિત્ત વસ્તુઓ સાધુને ન કરે. (વર્ણિકા તે પીળી માટી મેંઠ છે, સેટિકા ખડી છે, સરાષ્ટ્રિ તે તુલરિકા છે, પિષ્ટ તે છડ્યાવિનાના તંદલનું ચુરણ (ભૂકે) છે, કુકસા ઉપરનાં કુટેલાં છેતરાં (ઉશ્કેડ) પીલુ પર્ણિકા વિગેરેને ખાંડણીમાં ખાંડેલ સુરે અથવા લીલાં પાંદડાને ચુરો, વિગેરે ખરડેલા હાથ વિગેરેથી આપે તે લે નહિ, એ પ્રમાણે જે ખરડેલ ન હોય તે સાધુ બેચરી લે.
પણ એમ જાણે કે ખરડાયેલ છે, પણ તે જાતિના આ હારથી હાથ વિગેરે ખરડેલ છે, તેમાં આઠ ભાંગા છે.
“ગવંદે હત્યે અસં મત્તે નિરવ ર ”
આમાં એકેક પદ બદલવાથી આઠ ભાંગા થાય તેમાં સં અષ્ટ હાથ, સંસ્કૃષ્ટ વાસણ અને શેષ દ્રવ્ય બાકી રહેલ હોય તે આઠમે ભાગે સર્વોત્તમ છે, પણ એવું જાણે કે, કાચા પાણ વિગેરેથી અસંસણ હાથ વિગેરે છે, તે તે લેવું, અથવા તે જાતિના દ્રવ્યવડે (ભક્ષ્ય વસ્તુથી) હાથ વિગેરે ખરડેલ હોય તે આહારને પ્રાસુક જાણીને સાધુએ લે, વળી,
