________________
[૨૯૧ ] પહેરાવે અથવા મુકુટ કે ઝુમખાં પહેરાવે, કરે પહેરાવે તેને સારું ન જાણે, તે વખતે સાધુ આરામ અથવા ઉદ્યાનમાં હોય ત્યાં ગૃહસ્થ આવીને ઉપરની ક્રિયા કરે તે સાધુ તેને સારૂં ન જાણે.
(ઉપરની ક્રિયાઓ જે સાધુઓ દઢ સંઘયણવાળા હોય તે ગુરૂની આજ્ઞાથી કાઉસગ્ગમાં રહેલા હોય ત્યાં કોઈ ભક્તિથી કરે તે આશ્રયી છે. બીજા સાધુ માટે તે વ્યવહાર ન બગડે તેથી તે પુરૂષને નિષેધ કરે અથવા પોતે વિહાર કરે તથા રેગાદિ કારણે આષધ ચળાવવું પડે તે સારું ન જાણે. આ ક્રિયાઓ પરસ્પર સાધુએ પણ ન કરવી. શરીર ઉપર મેલ વિગેરે હોય તે કર્મ વધારે કપાય, તેમ ગાદિ પણ દુ:ખ દે તે બને ત્યાંસુધી સહન કરવા અણચાલતે એળે મશળે તે રેજ ચોળાવવાની કુટેવ ન પાડવી. કુવ્યસનની માફક જ રેજ પગ દબાવવા વિગેરે પરિણામે ઘણું દુ:ખ દે છે. માટે કુટેવ ન પાડવી તે આગળ પણ કહે છે.)
से सिया परो सुद्धणं असुद्धणं वा वइबलेण वा तेइच्छं आउट्टे से० असुद्धणं वइबलेणं तेइच्छं आउट्टे ॥ से सिया परो गिलाणस्स सचित्ताणि वा कंदाणि वा मूलाणि वा तयाणि वा हरियाणि वा खणित्तु कत्तुि वा कडाषितु वा तेइच्छं आउट्टाविज नो तं सा० कडवेयणा पाणभूयजीवसत्ता वेयण वेइंति, एयं खलु० समिए सया जए सेयमिणं મત્તિકારિ (જૂ૦ ૨૭) રિવામિ ! છે નહિ ! ૨-૨-૨ ||
