________________
[२७७]
[दव्वं संठाणाई भावो वनकसिणं स भावो य]| दव्वं सहपरिणयं भावो उ गुणा य कित्ती य ॥ ३२३ ।।
ને આગમથી દ્રવ્ય વ્યતિરિક્તમાં શબ્દપણે જે ભાષા
પરિણત થયા છે, તે અહિ લેવા, ભાવશબ્દ તે આગમથી જેને શબ્દોમાં ઉપગ હોય, અને આગામથી અહિંસાદિ લક્ષણવાળા ગુણે સમજવા, કારણ કે આ હિંસા જુઠ વિગેરેથી દૂર રહેવું, તે ગુણોથી પ્રશંસા પામે છે અને કીર્તિ તે જે તીર્થકર પ્રભુને ચેત્રીશ અતિશય પ્રકટ થતાં બીજા કરતાં અધિક રૂપ સંપદાયુક્ત પિતે થવાથી લેકમાં આ અહં દેવ છે, એમ પ્રસિદ્ધિ થાય તે કીર્તિ છે.
નિર્યુક્તિ અનુગમ પછી તુર્ત સૂત્ર અનુગમમાં સૂત્ર हे, ते मा छे. ___से भि० मुइंगसद्दाणि वा नंदीस० झल्लरीस० अन्नयराणिं वा तह० विरूवरूवाइं सद्दाई वितताई कन्नसोयणपडियाए नो अभिसंधारिजा गमणाए । से भि० अहावेगइयाइं सहाइं सुणेइ, तं-वीणासहाणि वा विपंचीस० पिप्पी (बद्धी)सगस० तूणयसद्दा० वणयस० तुंबवीणियसद्दाणि वा ढंकुणसद्दाइं अन्नयराइं तह० विरूवरूवाइं० सद्दाई वितताई कण्णसोयपडियाए नो अभिसंधारिजा गमणाए ॥ से भि० अहावेगइयाइं सद्दाई सुणेइ, तं.-तालसहाणि वा कंसतासहाणि वा लत्तियसहा० गोधियस० किरिकिरियास० अन्नयरा० तह० विरूव. सहाणि कण्ण० गमणाए ॥ से भि.
