________________
[ ૨૪૧] પાત્રા (મુખ્યત્વે લાકડાનાં ) હોય, તે તરૂણ અને સ્થિર સંઘયણવાળ બળવાન સાધુ હોય તે એક પાત્ર ધારણ કરે, પણ બે નહિ, આ જિનકલ્પ વિગેરેને માટે છે, પણ સ્થવિર કલ્પી જુવાન વિગેરે શક્તિવાન હોય તે પણ માત્ર ક (
) સહિત બીજું પાનું ધારણ કરે, તેમાં સંઘાડામાં રહેલા સાધુને એકમાં આહાર અને બીજામાં પાણી લેવા કામ લાગે, અથવા આચાર્ય વિગેરે માટે અશુદ્ધ વસ્તુ (માત્રુ વિગેરે) લેવા કામ લાગે. પિતાના રહેવાના સ્થાનથી જરૂર પડતાં બે ગાઉ સુધી પાકાં લેવા જાય, પણ વધારે નહિ હવે તે ગૃહસ્થ એક સાધુ ઘણુ સાધ્વી એક સાધુ એક સાધ્વી, ઘણું સાધુ એક સાધ્વી, ઘણું સાધુ ઘણુ સાધ્વીને ઉદ્દેશીને આરંભ કરીને જે પાત્ર તૈયાર કર્યા હોય તે સાધુ સાધ્વીને સદોષ હોવાથી ન કપે, પણ જે શ્રમણ, માહણ, ગામના ભિખારી વિગેરેને ઉદ્દેશીને બનાવેલાં હોય તે પુરૂષાંતર થયા પછી કપે, આ બધું પિંડેષણામાં બતાવ્યા પ્રમાણે જાણું લેવું,
વળી તે ભિક્ષુ એવી જાતિનાં જુદા જુદા રંગનાં ભારે મૂલ્યનાં પાત્રા જાણે તે ન લે, તે બતાવે છે.
લેઢાનાં તથા તૃપુ (કલાઈના જેવી ધાતુ) નાં પાત્રો, તાંબાનાં પાતરાં, સીસાનાં, હિરણ્ય (ચાંદી) નાં, સોનાનાં પાતાં રીરિય (
) હારપુડ (બીજી જાતિના લોઢા) નાં, મણિરત્નનાં જડેલાં કે કાંસાનાં પાતરાં સંખસિંગ
