________________
[૧૯] વિકલેંદ્રિયથી બનેલું ચીનાંશુક (રેશમી) વસ્ત્ર છે, પંચેંદ્રિયથી બનેલું તે કંબળ રત્ન વિગેરે છે, અને ભાવ વસ્ત્ર અઢાર હજાર શીલાંગ (સંપૂર્ણ બ્રહ્મચર્ય ) છે, પણ અહીં તે દ્રવ્ય વસ્ત્રથી અધિકાર છે, તે નિર્યુકિતકારે બતાવેલ છે, તેજ પ્રમાણે વસ્ત્ર માફક પાત્રોને ચાર પ્રકારે નિક્ષેપે છે, એમ માનીને જ આ ગાથામાં નિર્યુક્તિકારે અતિ ટૂંકાણમાં પાત્રોને નિક્ષેપ અડધી ગાથામાં બતાવ્યો છે, તેમાં દ્રવ્ય પાત્ર તે એક ઇંદ્રિય વિગેરેથી બનેલું, અને ભાવપાત્ર તે સાધુ પોતેજ ગુણધારી હોય તે છે. હવે સૂત્રાનુગમમાં અસ્મલિતાદિ ગુણયુક્ત સૂત્ર બલવું જોઈએ. તે આ છે
से भि० अभिकंखिजा वत्थं एसित्तए, से जं पुण वत्थं जाणिज्जा, तंजहा-जंगियं वा भंगियं वा साणियं वा पोत्तगं वा खोमियं वा तूलकडं वा, तहप्पगारं वत्थं वा जे निग्गंथे तरुणे जुगवं बलवं अप्पायंके थिरसंघयणे से एगं वत्थं धारिजा नो बीयं, जा निग्गंथी सा चत्तारिसंघाडीओ धारिजा, एगं दुहत्थवित्थारं दो तिहत्थवित्थाराओ एग चउहत्थवित्थारं, तहप्पगारेहिं वत्थेहिं असंधिजमाणेहिं, अह पच्छा एगमेगं संसिविन्जा ॥ (सू० १४१)
જ્યારે તે સાધુને વસ્ત્રની જરૂર પડે, ત્યારે આ પ્રમાણે તપાસ કરે, આ જગિય–ઉંટ વિગેરેના ઉનનું બનાવેલું છે, તથા ભંગિક-તે વિકસેંદ્રિયની લાળનું (રેશમી) વસ્ત્ર છે, સાણય તે શણ ઝાડની છાલ વિગેરેનું બનાવેલું છે, પિત્તળ તે તાડ વિગેરેનાં પાંદડાં સીવીને બનાવેલું છે, (મિયં)
