________________
[૧૧૦ ] થતાં બીજા સેબી સાધુને કહે કે આ સારૂં ભેજન તમે લેઈને માંદા સાધુને આપે, અને જે તે ન ખાય, તે તમે જ ખાઈ લે જે, આ પ્રમાણે માંદાની વેયાવચ્ચ કરનાર ને કહેતાં તે સાધુ માંદા માટે આહારલેઈને વિચાર કરે કે, આ સારું મિષ્ટાન વિગેરે સ્વાદિષ્ટ વસ્તુ હું ખાઈશ, પછી તે માંદા પાસે જઈને સારે આહાર છુપાવીને માંદાને કહે કે આ આહાર તમને આપતાં વાયુ વિગેરે વધી જશે માટે તમારે ખાવાયેગ્ય નથી, કારણ કે આ અપથ્ય છે. એટલે તેના આગળ આહારનું પાત્રુ મુકી કહે કે તમારે માટે સાધુએ આહાર આપે છે, પણ આ તે લૂખો છે, તીખે છે, કડે છે, કષાયેલ માટે મધુર છે, તે અમુક રોગ ઉત્પન્ન કરે તેવો છે. માટે તમને તેનાથી ઉપકાર થાય તેમ નથી, આ પ્રમાણે કહી માંદાને ડરાવીને–ઠગીને પોતે ખાઈ જાય તે માટે કપટ કર્યું. કહેવાય, તેવું પાપ સાધુએ ન કરવું, ત્યારે તેણે શું કરવું ?
જેવું હોય તેવું માંદાને દેખાડવું, અર્થાત્ કપટ કર્યાવિના તેને અનુકુળ હોય તે બધો આહાર સમજાવીને આપી દેવો.
भिक्खागा नामेगे एवमाहंसु-समाणे वा वसमाणे वा गामाणुगामं दूइजमाणे वा मणुन्नं भोयणजायं लभित्ता से य 'भिक्खू गिलाइ से हंदह णं तस्स आहरह, से य भिक्खू नो भुजिजा आहारिजा, से णं नो खलु मे अंतराए आहरिस्सामि, इचयाई आयतणाई उवाइकम्म ।। (सू०६१)
