________________
કર્મસ્તવનામા દ્વિતીય કર્મગ્રંથ
૯મા ગુણઠાણાના અંતે વેદત્રિક અને સંજ્વલનત્રિકનો ઉદયવિચ્છેદ થવાથી ૧૦મે ગુણઠાણે ૬૦ પ્રકૃતિનો ઉદય હોય છે.
૯૦
જો કે અહીં શ્રેણિમાં જે વેદ અને જે કષાયનો ઉદય હોય તેને ઉપશમાવતાં કે ક્ષય કરતાં નવમા ગુણ૦માં વચ્ચે ઉદય જાય છે. પરંતુ તે દરેક પ્રકૃતિની કાળની ભિન્ન વિવક્ષા કર્યા વિના નવમે જાય તેમ કહેલ છે. એટલે દશમા ગુણમાં આ છ પ્રકૃતિઓનો ઉદય હોય નહીં.
નવમા ગુણ૦ સુધી કોઈપણ જીવને ત્રણ વેદમાંથી એક વેદ અને ક્રોધ-માન માયા અને લોભમાંથી કોઈ પણ એક કષાય એક સમયે ઉદયમાં હોય. પરંતુ એકથી વધારે વેદ કે કષાય એક સાથે ઉદયમાં ન હોય. संजलण- तिगं-छ- छेओ, सट्टी सुहुमंमि तुरिअलोमंतो । ૩વસંત-જુને શુળ-સર્કિ, સિહ-નારાય-તુળ-સંતો ॥૧॥ छ-च्छेओ વસંત મુળે = ઉપશાંત મોહગુણઠાણે રિસહનારાય-ટુ-સંતો = સી = સાઠ ઋષભનારાચદ્વિકનો અંત गुणस ઓગણસાઠ
છ નો વિચ્છેદ
=
=
ગાથાર્થ— (અને)સંજ્વલનત્રિક એ છ નો ઉદયવિચ્છેદ થાય. ત્યારે સૂક્ષ્મસંપરાય ગુણસ્થાનકે સાઠ પ્રકૃતિનો ઉદય હોય છે.
ચોથા લોભનો અંત થવાથી ઉપશાંત મોહ૦ ગુણસ્થાનકે ઓગણસાઠ પ્રકૃતિનો ઉદય હોય છે. ઋષભનારાચદ્વિકનો અંત થવાથી. ૧૯.
વિવેચન– અહીં અધ્યવસાયો પ્રતિ સમયે અનંતગુણ વિશુદ્ધ થતા હોવાથી અને શ્રેણિમાં મોહનો ઉપશમ કે ક્ષય થતો જતો હોવાથી મોહનીય કર્મની પ્રકૃતિઓ ઉદયમાંથી નીકળતી જાય છે.
વેદત્રિક અને સંજ્વલનત્રિક
આ ગુણઠાણે અતિ વિશુદ્ધિ હોવાથી જીવ આ ૬ પ્રકૃતિનો ઉપશમ કે ક્ષય કરે છે તેથી આ ૬ પ્રકૃતિઓનો ઉદય ૧૦મા આદિ ગુણઠાણે હોય નહીં.
