________________
-૭૮
જૈન ધર્માંના માં
આગળ વધીને “મરીને પણ જીવવા દે ”ના અલૌકિક પાઠ
એ ભણાવે.
કાઈની મનથી પણ હિંસા કર્યાં વિના જીવન જીવવાની કળા સવિરતિધમ ના પંથ મતાડીને એ જ શીખવે. આલેાક-પરલીકનાં પૌદ્ગલિક સુખાની જીવલેણુ ભૂરકીમાંથી ઉગારી લઈને પરમલાકનાં અનંત સુખનાં ગીત સુણાવીને જીવનની ખસી ગતિ વિધિઓને એ જ પલટી શકે.
આથી જ કેટલાય ખાળને એણે અમાળ બનાવી દીધા! કેટલીક કુમારિકાઓને મેહરાજના સંગ્રામની શૂરવીરરજપૂતાણી બનાવી દીધી !
ભાગપથે ડગ માંડતી કેટલીય નમણી નવાઢાઓને સંસારના સેગરસ - એકાવી દઈને વિરતિધમ ની ચેગિની -બનાવી દીધી.
એણે સહુને તાર્યાં, નગરીઓને અને અશીરાને; વાંઢાઓને અને કાઈ કામિનીના કથાને વિધવાઓને અને વિરાને, કામીઓને અને કોષીએને; માનવાને અને દાનને; વાર્ન અને દેવેન્દ્રોને ! પાપીને અને ઘાતકીઓને.
અન તકાળથી એકધારી રીતે; એક યા ખીજા ક્ષેત્રમાં આ ધર્મ શાસને અગણિત ઉપકારોની એકધારી પૂર પરા ચલાવી છે.
એથી જ એ સદા સ્વયંભૂ વિરાટ શક્તિથી એ અનીને ઊભું છે...
યવ તુ અની રહ્યું. છે. એવી સાજે ય મેરુની જેમ અપ્રકમ્પ
