________________
અને ઉધમ એ પાંચ સમવાયી કારણ ગજ કોઈ પણ કાર્ય સિદ્ધ થાય છે તેપણ તે સર્વમાં ઉઘમને જ પ્રધાનપદ અપાય છે, કેમકે તેના વડેજ ઈતર કારણની ખાત્રી થઈ ઈષ્ટ કાર્યની સિદ્ધિ થવા પામે છે.
નિજ નિજ કર્તવ્યપરાયણ અને સુખી થાય છે અને તેમાં બેદરકાર રહેનાર અવશ્ય સીદાય છે, દુઃખી થાય છે. તેથી સહુએ સ્વસ્વકર્તવ્યનું ભાન અવશ્ય રાખવું જ જોઈએ. સહુમાં સાધુઓને તેમજ ગૃહસ્થને સમાવેશ થઈ જાય છે. પિતતાના અધિકાર મુજબ સહુએ સ્વકર્તવ્ય-કર્મ કરવાનાં હોય છે. તેની ઉપેક્ષા કરવાથી તેમને હાનિ સહેવી પડે છે અને નિજ નિજ કર્તવ્ય નિષ્ઠ રહેવાથી અંતે સકળ સુખસંપદા સ્વાધીન થઈ રહે છે ?
“કઈ પણ કાર્ય સહસા-અતિ ઉતાવળથી કરવું નહિ, વિવેકથી વિચારી કાર્ય કરનારને સહેજે સકળ સુખ સંપદા આવી મળે છે. ગંભીર અને મહત્વનાં કામ બહુ વિવેકથી અને ધૈર્યથી કરવા જોઈએ. તેમાં Haste is waste-જેટલી ઉતાવળ તેટલી હાનિ, એ સાચું છે.'
બ્રહ્મચર્યમાં આવતાં વિક્ત. ગમે તે પ્રકારના વિકાર (દષ) વગરનું અવિકારી નિર્દોષ જીવન વહેવું તેનું નામ બ્રહ્મચર્ય છે. સ્પર્શનેંદ્રિય રસનેન્દ્રિય પ્રમુખ ઇન્દ્રિયેના વિષયને વશ થઈ જઈ તેમાં આસક્તિ ધરવાથી, કેધાદિક કષાયોને વશ થઈ અંધ બની જવાથી, મન, વચન અને કાયાને
ગ્ય નિયમમાં નહિ રાખતાં મેકળા મૂકી દેવાથી અને મિત્રીપ્રમુખ ઉદાર ભાવનાથી દૂર રહી, તુચ્છ સ્વાર્થવશ થઈ પરપીડાદિક અનીતિ-અન્યાય આચરવાથી મૂઢ જને પવિત્ર બ્રહ્મચર્યથી બનશીબ રહે છે. જેઓ તુચ્છ વિષય સુખમાં લલચાઈ પવિત્ર બ્રહ્મચર્યનું પાલન કરતા નથી તે ભાઈબહેને સાચા (વાસ્તવિક )
