________________
બૂત બાંધાની, અલિષ્ટ, દીર્ઘાયુષી અને પુરૂષાર્થી બનવા પામે છે, તેથી તે પણ સ્વપરહિત કરવા ચાગ્ય થાય છે. બ્રહ્મચર્યના પ્રભાવથી આત્મબળ પણ અત્યંત ખીલવા પામે છે અને તે મળના ઉપયોગ મહુ સારી દિશામાં કરી શકાય છે; જેથી રિણામે સકળ ક્રમ ઉપાધિને ટાળી, અક્ષય અનત સુખના સ્થાન રૂપ મેક્ષ પ્રાપ્ત થઇ શકે છે. બ્રહ્મચર્યના આવા અચિન્ય પ્રભાવ જાણી સહુ કોઇ સર્જન ભાઇ વ્હેનાએ તેમાં અત્યંત આદર કરવા ઘટે છે. વિદ્યાભ્યાસ કરવામાં વિદ્યાર્થીજીવન પર્યંત બ્રહ્મચ પાળવાની અત્યંત જરૂર છે. કહ્યું છે કે, જ્યાં સુધી પરિપકવ અવસ્થા થાય ત્યાં સુધી એટલે પુરૂષે ૨૫ વર્ષની અને સ્રીએ ૧૬ વર્ષની વય થતાં સુધી બ્રહ્મચર્ય જરૂર પાળવુ જોઇએ. આ પવિત્ર નિયમને તાડી જે અકાળે સંસારવ્યવહાર કરે છે, વિષયાસક્તિથી
સ્વવી ના વિનાશ કરી નાંખે છે તેમને પાછળથી વિપરીત પરિણામ આવતાં ભારે સેાસવુ પડે છે. આપણી અત્યારની અધાદશાનું મુખ્ય કારણ એજ છે. આપણી દશા સુધારવા આપણે સહુએ ખતથી સદ્-ઉદ્યમ સેવવા જોઇએ.
ખંતથી સ–ઉદ્યમ કરનાર સહેજે સકળ સુખસંપદા પામી શકે છે.
• ઉદ્યોગિન પુરૂષસ હુ મુઐતિ લક્ષ્મી:’–ઉદ્યમી પુરૂષરત્નને લક્ષ્મી વરે છે. (પુરૂષાવત પુરૂષસહુને લક્ષ્મી સહેજે આવી મળે છે.) ‘પદ હુિ સત્ર ગુણૅ નિધીયતે–ગુણ-ગુણીના સત્ર આદર કરાય છે. ( ગુણા–ગુણીજને સર્વત્ર પૂજા-સત્કારને પાત્ર થાય છેપૂજાય છે અને મનાય છે.)
“ કાયર્ જના કઇ પણ સત્કાર્ય—પ્રતિજ્ઞાર્દિક, ભંગ થવાના ભય માત્રથી આદરતા જ નથી, મધ્યમ જના તેના પ્રભાવ જાણી –સાંભળીને આદરે છે ખરા પણ વિઘ્ન આવ્યે તે તજી દે છે પણ દક્ષ
